Alfred Xuereb – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	19 marca 2018
Miejscowość	Watykan
Miejsce	bazylika św. Piotra
Konsekrator	Franciszek
Współkonsekratorzy	Pietro Parolin; Fernando Filoni
Współkonsekrowani biskupi
Simon Kim Ju-young	6 stycznia 2021

Alfred Xuereb
	Arcybiskup tytularny Amantei
	Ut unum sint; Aby byli jedno
Kraj działania	Maroko
Data i miejsce urodzenia	14 października 1958 ; Victoria
	Nuncjusz apostolski w Maroku
Okres sprawowania	od 2023
	Nuncjusz apostolski w Korei i Mongolii
Okres sprawowania	2018–2023
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	26 maja 1984
Nominacja biskupia	26 lutego 2018
Sakra biskupia	19 marca 2018
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alfred Xuereb (ur. 14 października 1958 w Victorii) – maltański duchowny katolicki, arcybiskup, osobisty sekretarz papieża Benedykta XVI, a następnie Franciszka. Nuncjusz apostolski w Korei i Mongolii w latach 2018–2023. Nuncjusz apostolski w Maroku od 2023.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował filozofię i teologię na Malcie i 26 maja 1984 otrzymał święcenia kapłańskie^[1].

W 1989 obronił doktorat z teologii w Papieskim Wydziale Teologicznym i Papieskim Instytucie Duchowości Teresianum^[2], broniąc pracę doktorską na temat Il mistero pasquale nella vita cristiana Biblica, liturgica e prospettive teologico-spirituali alla luce degli insegnamenti del Concilio Vaticano II (Misterium paschalne w życiu chrześcijańskim biblijnym, liturgicznym i perspektywy teologiczno-duchowe w świetle wskazań soboru watykańskiego II). Następnie powrócił do służby duszpasterskiej w swoim kraju.

Powrócił do Rzymu w 1991 jako sekretarz rektora Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego. W latach 1995–2000 był pracownikiem Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej. Od 2000 pracował w Prefekturze Domu Papieskiego.

9 września 2003 papież Jan Paweł II nadał mu tytuł Prałata honorowego Jego Świątobliwości.

We wrześniu 2007 został drugim osobistym sekretarzem Benedykta XVI (obok ks. Georga Gänsweina), zastępując Mieczysława Mokrzyckiego po jego nominacji na arcybiskupa lwowskiego. Odtąd towarzyszył papieżowi w jego podróżach.

20 marca 2013 został pierwszym sekretarzem osobistym papieża Franciszka^[3]. Pełnił tę funkcję do kwietnia 2014 kiedy to został sekretarzem rady ds. ekonomicznych.

26 lutego 2018 papież Franciszek mianował go nuncjuszem apostolskim w Korei i Mongolii oraz arcybiskupem tytularnym Amantei. Święcenia biskupie otrzymał 19 marca 2018 w bazylice św. Piotra w Rzymie. Głównym konsekratorem był papież Franciszek.

8 grudnia 2023 papież Franciszek przeniósł go na urząd nuncjusza apostolskiego w Maroku^[4].

Od 2009 jest członkiem Zakonu Maltańskiego^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ RL: SECRETÁRIOS DO PAPA, MONS. GÄNSWEIN E MONS. XUEREB, COMEMORAM 25 ANOS DE SACERDÓCIO. Rádio Vaticano, 2009-06-02. [dostęp 2013-07-09]. (port.).
↑ Rev. Mons. Alfred Xuereb. teresianum.net. [dostęp 2013-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. Cytat: Il Pontificio Istituto di Spiritualità del Teresianum è lieto di avere tra i suoi ex alunni il Segretario personale di S. Santità Papa Francesco Rev. Mons. Alfred Xuereb (wł.).
↑ bz/rv: Watykan: Papież Franciszek ma sekretarza. Radio Watykańskie, 2013-03-20. [dostęp 2013-07-09].
↑ Nomina del Nunzio Apostolico in Marocco [online], press.vatican.va [dostęp 2023-12-08] .
↑ Una cerimonia all'Aventino dà il benvenuto ai nuovi membri. „the Order of Malta • Newsletter”, s. 6, Aprile 09. [dostęp 2013-07-09]. (wł.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Alfred Xuereb [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-02-26] (ang.).

[1] RL: SECRETÁRIOS DO PAPA, MONS. GÄNSWEIN E MONS. XUEREB, COMEMORAM 25 ANOS DE SACERDÓCIO. Rádio Vaticano, 2009-06-02. [dostęp 2013-07-09]. (port.).

[2] Rev. Mons. Alfred Xuereb. teresianum.net. [dostęp 2013-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. Cytat: Il Pontificio Istituto di Spiritualità del Teresianum è lieto di avere tra i suoi ex alunni il Segretario personale di S. Santità Papa Francesco Rev. Mons. Alfred Xuereb (wł.).

[3] z/rv: Watykan: Papież Franciszek ma sekretarza. Radio Watykańskie, 2013-03-20. [dostęp 2013-07-09].

[4] Nomina del Nunzio Apostolico in Marocco [online], press.vatican.va [dostęp 2023-12-08] .

[5] Una cerimonia all'Aventino dà il benvenuto ai nuovi membri. „the Order of Malta • Newsletter”, s. 6, Aprile 09. [dostęp 2013-07-09]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Biografia	Georg Ratzinger Moje życie Konklawe 2005 herb Vatileaks rezygnacja 2013 (8661) Ratzinger Konklawe 2013 Pogrzeb
Pontyfikat	kalendarium pontyfikatu podróże apostolskie beatyfikowani i kanonizowani wykład ratyzboński Rok św. Pawła Rok Kapłański Rok wiary Nagroda Ratzingera
Dokumenty papieskie	Encykliki Adhortacje apostolskie Motu propria konstytucje apostolskie
Książki Benedykta XVI	Boża rewolucja Jezus z Nazaretu Światłość świata Benedykt XVI. Ostatnie rozmowy
Współpracownicy	Georg Gänswein Alfred Xuereb Tarcisio Bertone Guido Marini kardynałowie z nominacji Benedykta XVI

Biografia	konklawe 2013 dewiza herb inauguracja pontyfikatu Domus Sanctae Marthae
Pontyfikat	kalendarium pontyfikatu podróże apostolskie beatyfikowani i kanonizowani Rok wiary Rok Życia Konsekrowanego Rok Miłosierdzia Rok Świętego Józefa Rada Kardynałów Efekt Franciszka Jubileusz Światowych Dni Młodzieży
Dokumenty papieskie	Adhortacje apostolskie Bulle Encykliki Konstytucje apostolskie Listy apostolskie Listy Motu propria Reskrypty Statuty
Książki Franciszka	Jezuita W niebie i na ziemi
Współpracownicy	Pietro Parolin Giuseppe Bertello Gonzalo Aemilius Georg Gänswein Guido Marini Konrad Krajewski Luis Ladaria Ferrer Marc Ouellet Lazarus You Heung-sik João Braz de Aviz Arthur Roche Luis Antonio Tagle Leonardo Sandri Marcello Semeraro Giuseppe Versaldi Dominique Mamberti Kuria Rzymska kardynałowie z nominacji Franciszka

Delegaci apostolscy	Patrick James Byrne MM (1949–1950) Egano Righi Lambertini (1957–1960) Saverio Zupi (1960–1962) Antonio del Giudice (1962–1963)
Nuncjusze apostolscy	Antonio del Giudice (1963–1967) Ippolito Rotoli (1967–1972) Luigi Dossena (1973–1978) Luciano Angeloni (1978–1982) Francesco Monterisi (1982–1987) Ivan Dias (1987–1991) John Bulaitis (1991–1997) Giovanni Battista Morandini (1997–2004) Emil Paul Tscherrig (2004–2008) Osvaldo Padilla (2016–2017) Alfred Xuereb (2018–2023) Giovanni Gaspari (od 2024)