Algier – Wikipedia, wolna encyklopedia

Algier
‏مدينة الجزائر‎
	; Algier
Herb	Flaga
Państwo	Algieria
Wilajet	Algier
Powierzchnia	273 km²
Wysokość	424 m n.p.m.
Populacja (2005); • liczba ludności; • gęstość	; 2 988 145; 5560 os./km²
Nr kierunkowy	213
Kod pocztowy	16000-16132
Podział miasta	7 dzielnic, 33 gminy
	Położenie na mapie Algierii Algier
	36°47′N 3°04′E/36,783333 3,066667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Informacje w Wikipodróżach

Algier (fr. Alger, arab. مدينة الجزائر [Madinat al-Dżaza'ir]) – stolica Algierii. Miasto leży w obszernej zatoce nad Morzem Śródziemnym, 800 km od Marsylii. Nad miastem wznoszą się wzgórza do wysokości 400 m n.p.m. Algier jest centrum gospodarczym, kulturalnym i głównym portem kraju, a także najważniejszym ośrodkiem naukowym.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miasto leży na stokach Sahelu rozciągających się wzdłuż zatoki Algierskiej.

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

przemysł: włókienniczy, rafineria ropy naftowej (rurociąg ze złoża Bani Mansur), montownie samochodów, przemysł nawozów sztucznych, cementowy, papierniczy, spożywczy, metalowy.

Posiada największy port handlowy kraju.

Transport[edytuj | edytuj kod]

Metro w Algierze jest jedynym obok kairskiego na kontynencie afrykańskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W starożytności nosił nazwę Icosium. Algier został zbudowany na ruinach rzymskiego miasta zburzonego w VII wieku, po zdobyciu przez Arabów. Na początku XVI wieku dostało się w ręce tureckich korsarzy i odtąd przez długi czas było głównym ośrodkiem korsarstwa i rabunku. Po 1492 w Algierze zaczęli osiedlać się moryskowie z Grenady. W XVII w ludność miasta dochodziła do 100 tys. W roku 1518 miasto stało się częścią Imperium osmańskiego. W 1541 Karol V usiłował zdobyć Algier, w XVII w. Francuzi dwukrotnie bombardowali miasto, jednak bez skutku. Zdobyli je dopiero w 1830, po zaciętych walkach, które trwały 20 dni.

Osobny artykuł: Agencja Afryka.

Od czerwca 1941 roku w mieście miała siedzibę tzw. „Agencji Afryka” – siatka szpiegowska działająca w czasie II wojny światowej na terenie północno-zachodniej Afryki utworzona przez majora polskiego wywiadu Mieczysława Słowikowskiego. Informacje przez nią pozyskane przyczyniły się do sukcesu angielsko-amerykańskiego desantu na Afrykę znanej jako operacja Torch^[2]. Od czerwca 1943 do sierpnia 1944) Algier stał się stolicą Wolnej Francji i siedzibą tymczasowego rządu Charles’a de Gaulle’a.

W latach 1954-62 miasto było jednym z głównych ośrodków algierskiego ruchu wyzwoleńczego. Po uzyskaniu niepodległości przez Algierię w 1962, Algier został jej stolicą.

Zabytki i turystyka[edytuj | edytuj kod]

Wielki Meczet (XI-XVII wiek) z minaretem z XIV wieku
cytadela (kasba) wzniesiona przez Turków w XVI wieku
meczety
- Sidi Abdarrahmana
- Dżami el-Dżabib
- Ali Bechine (1622)
pałac Gubernatora
pałac d'Archeveche
katolicka katedra św. Filipa z XIX wieku zbudowana na ruinach meczetu Hassana
synagoga z 1865 roku
kościół pielgrzymkowy Bazylika Matki Boskiej Afrykańskiej (1872, oddalony 4 km na północny zachód od miasta)
Muzeum Bardo
Pomnik Męczenników Rewolucji – zbudowany w 1982 przez Mariana Koniecznego na jednym ze wzgórz, betonowy monument o wysokości 100 m^[3]

Opis miasta z encyklopedii Ultima Thule wydanej w 1927 roku[edytuj | edytuj kod]

tekst o znaczeniu historycznym, przytoczony jako ciekawostka

Miasto posiada piękny port z dwoma długimi kamiennymi groblami. Główną ulicą jest wspaniały Boulevard de la Republique. Miasto jest siedzibą gen. gubernatora, ma akademię wojskową, dwa uniwersytety: francuski i arabski, bibliotekę publiczną, obserwatorium astronomiczne różne towarzystwa naukowe itd. Algier jest ważnym punktem handlowym, łączą się w nim linie kolejowe z Oranu i Konstantyny oraz wiele dróg z wewnątrz kraju. Parowce łączą Algier z Marsylią, Alicante i Walencją. Ważna stacja węglowa. Wywóz wina, zboża, bydła, wełny, oliwy, tytoniu, rudy, kory korkowej oraz trawy halfa. Stacja klimatyczna uczęszczana przez chorych na płuca, 206595 mieszkańców (1921), z czego 2/3 Europejczyków.

Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ UN World Urbanization Prospects. Esa.un.org. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-18)]. (ang.).
↑ Mieczysław Słowikowski, "Codename Rygor: The Spy Behind the Allied Victory in North Africa", Dialogue 2010, ISBN 1-906447-08-X
↑ Monika Witkowska: Algieria: Kraj gościnnych ludzi. 2013. [dostęp 2013-05-07]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Encyklopedia Audiowizualna Britannica – Geografia I, RafałR. Jasiulewicz (red.), LeszekL. Baraniecki, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2006, ISBN 83-60563-07-1, ISBN 978-83-60563-07-6, ISBN 83-60563-04-7, ISBN 978-83-60563-04-5, ISBN 1-59339-330-X, ISBN 978-1-59339-330-4, OCLC 838992809 .

Algier
Port
Wielki Meczet

[wup-1] UN World Urbanization Prospects. Esa.un.org. [dostęp 2010-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-18)]. (ang.).

[2] Mieczysław Słowikowski, "Codename Rygor: The Spy Behind the Allied Victory in North Africa", Dialogue 2010, ISBN 1-906447-08-X

[3] Monika Witkowska: Algieria: Kraj gościnnych ludzi. 2013. [dostęp 2013-05-07]. (pol.).

[1]

[2]

[3]