Alicja Kuna-Iżowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alicja Kuna-Iżowska (ur. 20 września 1922 w Krakowie, zm. 4 lipca 1968) – polska nauczycielka, działaczka turystyczna Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie okupacji mieszkała w Warszawie działając czynnie w Armii Krajowej (AK).

Z Łodzią związała się w 1946 i tu ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Pedagogiczną. Była nauczycielką matematyki najpierw w Liceum Ogólnokształcącym w Pabianicach, potem w Technikum Farmaceutycznym w Łodzi i w Liceum Ekonomicznym w Łodzi.

Członkiem PTTK została w 1953. W latach 1954–1956 była prezesem koła PTTK przy Technikum Farmaceutycznym. W latach 1958 - 1962 była członkiem Zarządu Oddziału Łódzkiego PTTK. W latach 1958–1964 była przewodniczącą Komisji Kajakowej (późniejszego Łódzkiego Klubu Turystyki Kajakowej). W 1961 zdobyła uprawnienia Przodownika Turystyki Kajakowej. W latach 1958–1959 była członkiem redakcji miesięcznika krajoznawczego "Biuletyn ZW PTTK w Łodzi" (istnieje do dziś, obecnie Kwartalnik Krajoznawczy Regionalnej Pracowni Krajoznawczej PTTK w Łodzi "Wędrownik", w 2009 ukazał się jego 400. numer). Zmarła nagle 4 lipca 1968 podczas spływu kajakowego na Brdzie, spoczywa na cmentarzu „Doły” w Łodzi.

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

• Srebrna Honorowa Odznaka PTTK.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Słownik biograficzny łódzkich działaczy krajoznawstwa i turystyki, praca zbiorowa pod redakcją Jacka Ciesielskiego, Łódź 1985, Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Zarząd Wojewódzki w Łodzi, Komisja Historyczna.