Alpheus Hyatt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alpheus Hyatt
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1838
Waszyngton

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 1902
Cambridge

Zawód, zajęcie

paleontolog, zoolog

Alpheus Hyatt (ur. 5 kwietnia 1838 w Waszyngtonie, zm. 15 stycznia 1902 w Cambridge) – amerykański paleontolog i zoolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Uniwersytecie Yale w 1862 pod kierunkiem Agassiza[1]. Walczył w wojnie secesyjnej osiągając stopień kapitana. W latach 1867–1870 był profesorem biologii w Massachusetts Institute of Technology.

Jego głównym obszarem badawczym były wymarłe łodzikowate i amonitowate, dla których stworzył podwaliny współczesnej terminologii anatomii szkieletu oraz znacząco rozbudował i udoskonalił ich systematykę. W zakresie badań ewolucyjnych był zwolennikiem lamarkizmu i jednym z głównych propagatorów brokkizmu, który udowadniał, bazując na ewolucji głowonogów. Obecnie ta część jego publikacji ma walor wyłącznie historyczny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. William Keith Brooks: Biographical memoir of Alpheus Hyatt. National Academy of Sciences, 1908.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mały słownik paleontologiczny. Zofia Kielan-Jaworowska (red.). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1963.