Amantissima Providentia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Amantissima Providentia

Autor	Jan Paweł II
Tematyka	hagiografia, teologia
Typ utworu	list apostolski
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Watykan
Język	łacina
Data wydania	1980
Wydawca	Libreria Editrice Vaticana
poprzednia Patres Ecclesiae następna Sanctorum Altrix

Amantissima Providentia (łac. Godna miłości Opatrzność) − list apostolski papieża Jana Pawła II ogłoszony 29 kwietnia 1980 z okazji sześćsetnej rocznicy śmierci św. Katarzyny ze Sieny.

List składa się ze wstępu, dwóch rozdziałów i zakończenia. W pierwszej części Jan Paweł II przedstawił biografię świętej, uwypuklając jej działania dla dobra Kościoła. Święta starała się nakłonić papieża Grzegorz XI, by mianował sprawiedliwych biskupów, by przedsięwziął kolejną krucjatę i by przeniósł się z dworem z Awinionu do Rzymu (koniec tzw. niewoli awiniońskiej). W drugiej części autor przedstawił spuściznę literacką świętej. Będąc prawie całe życie analfabetką, dyktowała listy i dzieła, które są świadectwem bogatego życia wewnętrznego i przeżyć mistycznych. Św. Katarzyna ze Sieny była stygmatyczką. Ze względu na pisma i zawartą w nich doktrynę, papież Paweł VI ogłosił świętą 4 października 1970 doktorem Kościoła. W zakończeniu papież przypomniał patronaty świętej i udzielił błogosławieństwa^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]