Amfibia (pojazd) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz multimedia związane z tematem: Amfibie

Amfibia (pojazd amfibijny) – pojazd kołowy lub gąsienicowy zdolny do prowadzenia działań zarówno na lądzie, jak i w wodzie^[1].

Używane są głównie przez wojsko i służby ratownicze. Mogą służyć do desantu. Zazwyczaj są zbudowane na podwoziach samochodów terenowych. Wyposaża się je w wodoszczelne nadwozia (posiadają kształt łódek lub pontonów), które zapewniają pływalność. Posiadają napęd w postaci śruby napędowej, pędnika wodnego albo specjalnych gąsienic z łopatkami, które umożliwiają poruszanie się w wodzie^[2]. Specjalny mechanizm napędowy, który jest połączony ze skrzynką rozdzielczą powoduje, że śruba się obraca. Amfibią podczas pływania w wodzie kieruje się przy pomocy steru z jednoczesnym zwrotem kół kierunkowych lub zahamowania jednej gąsienicy. W wypadku pędnika wodnego przez zmianę siły oraz kierunku reakcji strumienia wody^[2]. Wyposażone są w pompy, które usuwają wodę zbierającą się we wnętrzu nadwozia, wyciągarki mającej na celu ułatwić pokonywanie krętych i stromych brzegów oraz urządzenia zmieniające ciśnienie w oponach umożliwiające przejazd przez podmokłe i piaszczyste tereny. Wykorzystuje się je do przewozu żołnierzy oraz sprzętu bojowego podczas forsowania przeszkód wodnych^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Modrzewski Jerzy (red): Encyklopedia techniki wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 19. ISBN 83-11-07275-2.