Anatolij Najman – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anatolij Najman

Анато́лий Ге́нрихович На́йман

Data i miejsce urodzenia	23 kwietnia 1936 Leningrad
Data i miejsce śmierci	21 stycznia 2022 Moskwa
Narodowość	rosyjska
Język	rosyjski
Dziedzina sztuki	literatura
Multimedia w Wikimedia Commons

Anatolij Najman (ros. Анато́лий Ге́нрихович На́йман, ur. 23 kwietnia 1936 w Leningradzie, zm. 21 stycznia 2022 w Moskwie^[1]) – rosyjski poeta, tłumacz, eseista, prozaik i autor pamiętników.

Urodził się w Leningradzie jako syn inżyniera Gienricha Kopielewicza i lekarki Asi Najman. W roku 1958 ukończył Petersburski Państwowy Instytut Technologiczny i przez ponad cztery lata pracował jako inżynier chemik w jednej z fabryk w Leningradzie. Następnie ukończył wyższe kursy scenariopisarstwa w Moskwie i Uniwersytet Stanforda w USA. W roku 1989 został członkiem PEN-Klubu Francji.

Od roku 1954 tworzy poezje, od roku 1959 publikuje tłumaczenia. W czasach ZSRR ukazywały się tylko jego przekłady.

W roku 1959 spotkał Annę Achmatową i od roku 1963 współdziałał z nią przy przekładach dzieł Giacomo Leopardiego. Pełnił też obowiązki jej sekretarza literackiego.

Tłumaczył wiele utworów dawnej poezji francuskiej i prowansalskiej. W samizdatach ukazywały się zbiory jego wierszy: „Sentymentalny marsz”, poematy „Wiersze z osobistego powodu”, „Poemat październikowy”. W roku 1970 napisał teksty piosenek do filmu dziecięcego „Zdumiewający chłopiec”, które nagrała Ałła Pugaczowa. W roku 2006 napisał książkę „Romans z „Samowarem”” o dziejach stworzenia w Nowym Jorku restauracji „Russkij samowar”, którą założyli biznesmen Roman Kapłan, poeta Josif Brodski i tancerz Michaił Barysznikow.

Anatol Najman wraz z Josifem Brodskim, Dmitrijem Bobyszowem i Jewgienijem Rejmem zaliczany jest do czwórki „sierot po Achmatowej”.

Pochowany na cmentarzu "Rakitki"^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• А. Najman na RIN.RU. lib.rin.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-27)].