Anatolij Norakidze – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anatoli Norakidze
Data i miejsce urodzenia

30 marca 1930
Oczamczyra

Data i miejsce śmierci

27 lutego 1995
Tbilisi

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz Oczamczyra
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1948–1949 Dinamo Oczamczyra ? (?)
1950 Dinamo Suchumi ? (?)
1951 Spartaki Tbilisi 25 (8)
1952–1953 DO Tbilisi 16 (4)
1953 Spartaki Tbilisi 12 (0)
1954–1957 DO/SKVO Tbilisi ? (?)
1958 Dinamo Tbilisi 5 (0)
1958–1959 SKVO Tbilisi 22 (0)
1977 Dinamo Suchumi ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1962–1964 Torpedo Kutaisi (asystent)
1965–1968 Torpedo Kutaisi
1968 Torpedo Kutaisi (dyrektor)
1969 Meszachte Tkibuli
1970 Dila Gori
1971–1972 Mercchali Macharadze
1973–1976 Torpedo Kutaisi
1977 Dinamo Suchumi
1979 Torpedo Kutaisi
1983 Torpedo Kutaisi
1989 Dinamo Suchumi
1990–1993 Gruzja
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Anatoli ("Giga") Norakidze, gruz. ანატოლი ("გიგა") ნორაკიძე, ros. Анатолий Леванович Норакидзе, Anatolij Lewanowicz Norakidze (ur. 30 marca 1930 w Oczamczyrze, Zakaukaska FSRR, ZSRR, zm. 27 lutego 1995 w Tbilisi, Gruzja) – gruziński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Sportowej w Oczamczyrze. W 1948 roku rozpoczął karierę piłkarską w miejscowej drużynie Dinamo Oczamczyra. W 1950 przeszedł do Dinamo Suchumi, a w 1951 roku przeniósł się do Spartaki Tbilisi. W 1952 został powołany do wojska, gdzie występował w klubie Domu Oficerów (DO) Tbilisi. W 1953 powrócił na krótko do Spartaki Tbilisi, a potem od 1954 do 1957 ponownie bronił barw wojskowego klubu DO Tbilisi o późniejszej nazwie SKVO Tbilisi. W 1958 został zaproszony do Dinama Tbilisi, ale po pół roku powrócił do SKVO Tbilisi, w którym zakończył karierę piłkarską[1]. Co prawda potem w 1977 będąc trenerem Dinama Suchumi został wniesiony na listę piłkarzy tego klubu.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. Najpierw od 1962 pomagał trenować Torpedo Kutaisi, a od 1965 samodzielnie prowadził kutaiski klub. W 1968 również pracował jako dyrektor kutaiskiej drużyny. Od 1969 do 1972 prowadził kluby Meszachte Tkibuli, Dila Gori i Mercchali Macharadze. W 1973 ponownie wrócił do kierowania klubem Torpedo Kutaisi. W 1977 odszedł do Dinamo Suchumi. Następnie w 1979 i 1983 znów pracował na stanowisku głównego trenera w Torpedo Kutaisi, a w 1989 w Dinamo Suchumi.

W 1990 został wybrany na pierwszego trenera reprezentacji Gruzji. Jesienią 1993 po 6 porażkach został zmieniony na Aleksandre Cziwadze.

Zmarł 27 lutego 1995 w Tbilisi i został pochowany na tamtejszym cmentarzu[2].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]