Andrzej Diakonow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Mieczysław Diakonow (ur. 14 stycznia 1950 w Klembowie) – polski polityk, ekonomista i urzędnik państwowy.

W latach 1991–1992 kierownik Ministerstwa Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, poseł na Sejm IV kadencji, w latach 2017–2019 zastępca szefa Komisji Nadzoru Finansowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Ekonomiczno-Społecznym Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej^[1]. Pracował w przemyśle chemicznym, następnie od 1989 w aparacie administracyjnym Ministerstwa Finansów. Później pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwa Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa. W rządzie Jana Olszewskiego zajmował stanowisko kierownika tego resortu (od grudnia 1991 do lipca 1992)^[2].

Był członkiem Porozumienia Centrum, następnie Prawa i Sprawiedliwości. W latach 1993–1998 pracował jako doradca prezesa Najwyższej Izby Kontroli, natomiast od 1998 do 2001 zasiadał w zarządzie CIECH S.A. W wyborach parlamentarnych w 2001, startując w okręgu opolskim z listy PiS, otrzymał 2990 głosów, uzyskując mandat posła IV kadencji. W grudniu 2003 zrzekł się immunitetu poselskiego i zawiesił członkostwo w PiS^[3]. W 2005 nie ubiegał się o reelekcję.

W 2007 objął stanowisko zastępcy wójta gminy Klembów^[4]. Działał w Ruchu Narodowym, 13 czerwca 2015 został wybrany w skład rady politycznej partii^[5]. W 2016 został dyrektorem Departamentu Audytu Wewnętrznego w Narodowym Banku Polskim^[6], a w 2017 zastępcą szefa Komisji Nadzoru Finansowego. Został odwołany z funkcji w KNF w styczniu 2019^[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2015-08-18].