Andrzej Małysiak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Małysiak

Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1957 Mysłowice
Obywatelstwo	Polska
Pozycja	napastnik

Andrzej Małysiak (ur. 30 czerwca 1957 w Mysłowicach) – polski hokeista, reprezentant Polski, olimpijczyk.

Syn hokeisty Kazimierza Małysiaka, króla strzelców polskiej ligi w sezonie 1958/1959. Grał na pozycji napastnika. W lidze polskiej występował w barwach GKS Katowice oraz GKS Tychy. W ciągu siedmiu lat występów (1975-1982) rozegrał 422 mecze zdobywając 224 bramki.

Reprezentował Polskę podczas turniejów zimowych igrzysk olimpijskich w Lake Placid 1980 oraz mistrzostw świata 1978, 1979, 1981, 1982. Łącznie w reprezentacji rozegrał 59 spotkań, w których zdobył 16 bramek.

W marcu 1982, po Mistrzostwach Świata 1982 Grupy B w austriackim Klagenfurcie nie powrócił do kraju podczas trwającego stanu wojennego, pozostając w Niemczech. Decyzją zarządu PZHL w maju 1982 został za to ukarany dożywotnią dyskwalifikacją (analogicznie Justyn Denisiuk i Bogusław Maj)^[1].

W Niemczech reprezentował barwy klubów ECD Sauerland, ERC Ingolstadt, EC Pfaffenhofen.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Andrzej Małysiak w bazie Eliteprospects.com (ang.)
• Polski Komitet Olimpijski: Andrzej Małysiak – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26]. (pol.).