Andrzej Tęczyński (zm. 1411) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Tęczyński
Herb
Topór
Rodzina

Tęczyńscy herbu Topór

Data śmierci

1411

Ojciec

Jan z Tęczyna

Matka

Anna ze Zdakowa

Żona

Anna Tęczyńska

Dzieci

Jan z Tęczyna (zm. 1470)
Nawój Tęczyński
Anna Tęczyńska
Andrzej Tęczyński

Rodzeństwo

Nawój z Tęczyna i Morawicy
Piotr
Jan
Anna z Tęczyna
Jadwiga z Tęczyna
Prachna (Prakseda) z Tęczyna
Mikołaj
Jan

Andrzej Tęczyński herbu Topór (Andrzej z Tęczyna, zm. latem 1411) – podstoli krakowski, starosta podolski, kasztelan wojnicki; syn Jana z Tęczyna i Anny ze Zdakowa herbu Leliwa. Od 1402 roku związany z dworem królowej Anny Cylejskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jeden z kilku synów starosty i kasztelana krakowskiego Jana z Tęczyna i Anny z Zdakowa. W 1405 r. poślubił córkę podskarbiego Dymitra z Goraja, Annę[1][2]. W 1410 walczył w bitwie pod Grundwaldem, w której wystawił własną chorągiew[1]. Z Anną doczekał się czwórki dzieci: Jana, Andrzeja, Anny i Nawoja[3].

W kulturze[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]