Ans Panhorst-Niesink – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ans Panhorst-Niesink
Data i miejsce urodzenia

28 października 1918
Amsterdam

Data i miejsce śmierci

25 lipca 2010
Amsterdam

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Mistrzostwa Europy
srebro Oslo 1946 rzut dyskiem

Anna Elisabeth „Ans” Panhorst-Niesink z domu Niesink, po pierwszym mężu Woltman (ur. 28 października 1918 w Amsterdamie, zm. 25 lipca 2010 tamże[1]) – holenderska lekkoatletka, specjalistka rzutu dyskiem i pchnięcia kulą, medalistka mistrzostw Europy z 1946.

Zajęła 7. miejsce w rzucie dyskiem na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie[1]. Na mistrzostwach Europy w 1938 w Wiedniu zajęła 7. miejsce w rzucie dyskiem i 11. miejsce w pchnięciu kulą[2].

Zdobyła srebrny medal w rzucie dyskiem na mistrzostwach Europy w 1946 w Oslo, przegrywając jedynie z reprezentantką Związku Radzieckiego Niną Dumbadze, a przed Jadwigą Wajsówną. W pchnięciu kulą zajęła 6. miejsce[3].

Na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie zajęła 6. miejsce w rzucie dyskiem, a w pchnięciu kulą odpadła w kwalifikacjach[1].

Była mistrzynią Holandii w rzucie dyskiem w latach 1937–1944, 1944, 1948, 1949 i 1952–1954 oraz w pchnięciu kulą w 1937, 1938, 1940, 1941, 1944, 1948 i 1952.

Ostatni (brązowy) medal mistrzostw Holandii w rzucie dyskiem zdobyła w wieku 43 lat[1].

Pięciokrotnie poprawiała rekord Holandii w rzucie dyskiem do rezultatu 42,30 m, uzyskanego 18 sierpnia 1954 w Greven. W pchnięciu kulą była trzykrotną rekordzistką, do wyniku 12,40 m, osiągniętego 29 maja 1944 w Enschede[4]. Jej rekord życiowy w rzucie dyskiem wynosił 43,63 m i pochodził z 1958[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Ans Panhorst-Niesink [online], olympedia.org [dostęp 2020-06-21] (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 492 [dostęp 2019-01-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 496 [dostęp 2019-01-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 310 i 320. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).