Antoni Krauze – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoni Krauze
Ilustracja
Antoni Krauze (2014)
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1940
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 lutego 2018
Warszawa

Zawód

reżyser filmowy, scenarzysta

Lata aktywności

1963-2018

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Antoni Krauze (w środku) w Gdyni na planie filmu Czarny czwartek (marzec 2010)

Antoni Krauze (ur. 4 stycznia 1940 w Warszawie[1], zm. 14 lutego 2018[2] tamże) – polski reżyser i scenarzysta. Twórca filmów fabularnych oraz realizator licznych obrazów krótkometrażowych, wyprodukowanych głównie przez łódzką Wytwórnię Filmów Oświatowych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, współpracując także ze Studenckim Teatrem Satyryków. W 1966 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Od maja 1968 związany ze Studiem Filmowym „TOR”. Asystent Krzysztofa Zanussiego przy filmie Struktura kryształu. Od 1969 pracował samodzielnie. Zaprzyjaźniony z Piwnicą pod Baranami, brał udział w wielu jej przedsięwzięciach.

Brat grafika Andrzeja Krauzego. Zmarł 14 lutego 2018 w Warszawie w wieku 78 lat. Pogrzeb miał charakter państwowy[3]; został pochowany 20 lutego 2018 w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Falenicy - Aleksandrowie[4].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1966: Skok (dok. film krótkometrażowy, współpraca z Edwardem Żebrowskim)
  • 1966: Można lądować (film krótkometrażowy)
  • 1967: Konflikty (film krótkometrażowy
  • 1967: Cudów nie ma (film krótkometrażowy)
  • 1967: W niedzielę (film krótkometrażowy, Nagroda na Festiwalu Filmów Turystycznych)
  • 1969: Struktura kryształu (II reżyser)
  • 1970: Monidło (film telewizyjny, 35’; scenariusz na podstawie opowiadania Jana Himilsbacha)
  • 1970: Kaszëbë (II reżyser, współpraca przy scenopisie)
  • 1971: Meta (reżyseria, dialogi; film telewizyjny, 60’; scenariusz Marka Nowakowskiego. Emisja w TVP jesienią 1980 r. Nagroda specjalna jury na FPFF w Gdańsku 1981)
  • 1971: Piżama (reżyseria, scenariusz; film telewizyjny, 30’; scenariusz na podstawie opowiadania Leszka Płażewskiego)
  • 1972: Palec Boży (reżyseria, scenariusz (z Tadeuszem Zawieruchą); film dla kin, 90’. Nagroda im. A. Munka za najlepszy debiut 1973. Nagroda na LLF w Łagowie oraz na Festiwalu „Młodzi i ekran” w Koszalinie 1973. „Srebrny Lampart” na MFF w Locarno 1974)
  • 1975: Strach (reżyseria; film dla kin, 90’; scenariusz Zbigniew Safjan. Nagroda na MFF w San Sebastián 1975)
  • 1976: Zaklęty dwór – serial (reżyseria, dialogi; scenariusz na podstawie powieści Walerego Łozińskiego: Andrzej Wydrzyński; serial 7 odc. po 60’)
  • 1979: Podróż do Arabii (reżyseria, scenariusz; film dla kin 90’)
  • 1980: Party przy świecach (reżyseria; scenariusz na podstawie opowiadania Jana Himilsbacha; film telewizyjny, 60)
  • 1981: Stacja (reżyseria; scenariusz Władysław Lech Terlecki; film telewizyjny, 60’)
  • 1982: Prognoza pogody (reżyseria, scenariusz na podstawie opowiadania Marka Nowakowskiego „Zdarzenie w miasteczku”; film dla kin, 97’. Grand Prix i Nagroda Młodych (jury studentów włoskich) na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Autorskich w San Remo 1987)
  • 1988: Dziewczynka z hotelu Excelsior (reżyseria; scenariusz Eustachy Rylski; film dla kin 90’)
  • 1989: Koniec świata kormoranów (film dokumentalny o Piotrze Szczepaniku dla TVP, 60’)
  • 1990: Tamara (film dokumentalny o Tamarze Kalinowskiej dla TVP, 40’)
  • 1991: Co się należy prawdzie (film dokumentalny dla TVP, 60'. Nagroda Główna na FFK w Niepokalanowie 1991)
  • 1992: Czyny i rozmowy (film dokumentalny dla TVP, 90’; część I Tarcza i miecz, część II Wina i kara;)
  • 1992: Preisner, czyli droga do sukcesu (film dokumentalny o Zbigniewie Preisnerze dla TVP, 50’)
  • 1992: Ksiądz Leon (film dokumentalny dla TVP, 30’)
  • 1993: Pracownia z portretem artysty (film dokumentalny o prof. Jerzym Mierzejewskim dla TVP, 43’)
  • 1993: Wysłannik (film dokumentalny o prof. Jacku Baluchu dla TVP, 40’)
  • 1994: Pisarz (film dokumentalny dla TVP, 40’)
  • 1995: Akwarium (reżyseria, scenariusz - wraz z Janem Purzyckim - na podstawie powieści Wiktora Suworowa); film dla kin, 140’)
  • 1995: Akwarium, czyli samotność szpiega – (reżyseria, scenariusz (wraz z J. Purzyckim); serial telewizyjny – 4 odc. po 50’)
  • 1997: Układanie życia (film dokumentalny dla TVP, 54’)
  • 1998: Szwed z Wesela, czyli niezdrowo i romantycznie (film dokumentalny o tłumaczu Andersie Bodegårdzie dla TVP, 40'. Nagroda specjalna na XXXII Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych w Krakowie 1999)
  • 1998: Życie wewnętrzne, czyli hobby (film dokumentalny dla TVP, 30’)
  • 1999: Okiem cenzora (film dokumentalny dla TVP, 30’)
  • 1999: Idąc, spotykając (film dokumentalny o Stanisławie Różewiczu dla TVP, 48’)
  • 2000: Jan Zachwatowicz (film dokumentalny dla TVP, 52’)
  • 2000: Dlatego zrobiłem film (film dokumentalny dla TVP, 40'. Nagroda Główna na Ogólnopolskim Niezależnym Przeglądzie Filmów Dokumentalnych w Kielcach Wydarzenie NURTu 2001)
  • 2001: Piwnica (film dokumentalny dla TVP, 58’)
  • 2002: Piwnica pod Baranami Piotra Skrzyneckiego (film dokumentalny na kasetach video i DVD, prod. APF, 185’)
  • 2003: W jednym – o przyjaźni, miłości i śmierci Janiny Garyckiej (film dokumentalny o Janinie Garyckiej dla TVP, 42’. Nagroda TV Planete dla najlepszego filmu polskiego i nagroda TV Kino Polska na XLIV Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych w Krakowie 2004)
  • 2004: STS (film dokumentalny dla TVP, 42’
  • 2004: Do Potomnego (fabularyzowany film dokumentalny, prod. WFDiF, 53’)
  • 2004: Ćwiczenia z niepamięci (film dokumentalny o Januszu Morgensternie dla TVP, 53’)
  • 2005: Nie wiem, jak to się skończy – (film dokumentalny dla TVP, 38’)
  • 2005: Radość pisania (film dokumentalny o Wisławie Szymborskiej dla TVP, 52’)
  • 2011: Czarny czwartek (reżyseria; film fabularny dla kin)
  • 2016: Smoleńsk (reżyseria; film fabularny dla kin)

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Film Polski – Antoni Krauze (pol.) [dostęp 2011-07-30].
  2. ↑ INTERIA.PL, Antoni Krauze nie żyje. Miał 78 lat [online] [dostęp 2018-02-15] (pol.).
  3. ↑ Pogrzeb Antoniego Krauzego będzie miał charakter państwowy. telewizjarepublika.pl, 15 lutego 2018. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-15)].
  4. ↑ „O tę prawdę walczył z odwagą”. Pogrzeb Antoniego Krauzego. tvp.info, 2018-02-20. [dostęp 2018-02-20].
  5. ↑ M.P. z 2018 r. poz. 385; w brzmieniu ustalonym poprzez M.P. z 2018 r. poz. 389
  6. ↑ Prezydent: Antoni Krauze tworzył z niezachwianą wiarą w ideały i wartości. prezydent.pl, 2018-02-20. [dostęp 2018-02-20].
  7. ↑ M.P. z 2016 r. poz. 21.
  8. ↑ Odznaczenia z okazji Narodowego Święta Niepodległości. prezydent.pl, 2015-11-11. [dostęp 2018-02-20].
  9. ↑ Andrzej i Antoni Krauze odebrali Nagrodę im. Lecha Kaczyńskiego. tvp.info, 2017-05-20. [dostęp 2017-05-23].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Filmy i seriale w reżyserii Antoniego Krauzego
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
Seriale TV

Laureaci Nagrody im. Lecha Kaczyńskiego
do 2019
lata 20. XXI wieku
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoni_Krauze&oldid=72717129”