Antoni Krupski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoni Krupski

Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1889 Schleinikon
Data i miejsce śmierci	3 grudnia 1948 Zurych
Zawód, zajęcie	lekarz weterynarii

Antoni Krupski (niem. Krupski Anton; ur. 27 lipca 1889 w Schleinikon, kanton Zurych, zm. 3 grudnia 1948 w Zurychu), szwajcarski lekarz weterynarii pochodzenia polskiego, profesor Uniwersytetu w Zurychu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Stanisława, działacza polskich organizacji spiskowych, zesłańca i więźnia carskiego, osiadłego w 1871 w Szwajcarii, gdzie po ukończeniu studiów medycznych pracował jako lekarz kolejowy oraz był publicystą politycznym związanym z Muzeum Narodowym Polskim w Rapperswilu. Antoni Krupski studiował weterynarię na Uniwersytecie w Zurychu, gdzie najpierw uzyskał dyplom lekarza weterynarii, a następnie doktora medycyny weterynaryjnej (1917, rozprawa doktorska Über die Wirkung von Giftkombinationen auf Bakterien).

Przez pewien czas pracował jako miejski lekarz weterynarii w Zurychu, później poświęcił się pracy naukowej i na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej miejscowego Uniwersytetu był kolejno docentem i profesorem. Prowadził klinikę oraz prowadził zajęcia z chorób wewnętrznych zwierząt. W pracy naukowej zajmował się fizjologią i patologią rozrodu oraz chorobami bydła.

Bibliografia prac naukowych Krupskiego liczy kilkadziesiąt pozycji (w tym części był on współautorem), większość ukazała się na łamach periodyku "Schweizer Archiv für Tierheilkunde", ale także w innych pismach szwajcarskich i austriackich (m.in. Vergleichende Versuche über die Wirkung einiger gebräuchlicher Desinfektionsmittel, Kritische Bemerkungen zur Frage der Vorkommens der Riderfinne, Beiträge zur Pathologie der Sexualorgane des Rindes, Beiträge zur Phisiologie und Pathologie des endokrinen Systems, Beiträge zur Physiologie und Pathologie der Nierenfunktionen beim Pferd, Über akzidentelle Thymusinvolution beim Kalbe, Blutuntersuchungen bei Haustieren, Erythrocytenmobilisation beim Pferd).

Krupski był obywatelem Szwajcarii, do końca życia zachował jednak przywiązanie do Polski. W latach 1940-1945 otaczał opieką internowanych w Szwajcarii polskich wojskowych, współpracował również z ośrodkami weterynaryjnymi w Polsce w pierwszych latach powojennych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Konrad Millak, Słownik polskich lekarzy weterynaryjnych biograficzno-bibliograficzny 1394-1918, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Lublin-Warszawa 1960-1963, s. 113-114 (tu brak daty urodzenia i omyłkowa data uzyskania dyplomu lekarza weterynarii: 1904)
• Eligiusz Kozłowski, Stanisław Krupski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XV, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 420-421 (informacje w życiorysie ojca)
• daty dzienne urodzenia i śmierci na podstawie indeksu bibliograficznego zeszytów Naturforschenden Gesellschaft in Zürich za lata 1827-1955 (dostęp: 20 grudnia 2008); w roczniku 1949 na s. 67 ukazał się artykuł Waltera Frei Anton Krupski, 27. Juli 1889 bis 3. Dezember 1948