Antoni Muracki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoni Muracki
Ilustracja
Antoni Muracki, 2014
Data i miejsce urodzenia

19 października 1957
Warszawa, Polska

Dziedzina sztuki

poezja śpiewana

Strona internetowa
Antoni Muracki
Antoni Muracki
Antoni Muracki w Nowej Rudzie, 18.12.14
W trakcie koncertu w roku 2007

Antoni Muracki (ur. 19 października 1957 w Warszawie) – warszawski bard, pieśniarz, poeta i tłumacz. Wykonawca poezji śpiewanej. Tłumacz i propagator twórczości Jaromira Nohavicy w Polsce.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Skończył podstawową szkołę muzyczną i zdał egzamin z gry na akordeonie[1].

Zadebiutował poetycko w wieku 18 lat – w „Życiu Literackim” wydrukowano trzy jego wiersze.

W 1968 r. zagrał główną rolę dziecięcą w filmie telewizyjnym Jerzego Antczaka z „Dokąd wiodą te drogi”[2], w 1969 r. wystąpił w programie Janusza Rzeszewskiego „Muzyka łatwa, lekka i przyjemna”. Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku brał często z sukcesem udział w konkursach i festiwalach piosenki. Ukoronowaniem tego okresu miał być występ w debiutach opolskich w 1980. Niestety, na kilka godzin przed koncertem, cenzura, mimo interwencji Andrzeja Ibisa-Wróblewskiego, zdjęła piosenkę „Wesele”[2].

W 1981 Jonasz Kofta zarekomendował go do kabaretu „Nowy Świat”, w którym grał przez trzy miesiące do 12 grudnia 1981 roku. Od 1986 roku jest członkiem ZAKR, występował w kabarecie „Warsztat”, brał udział w programach radiowych (PR III, Radio Z) i telewizyjnych („Powrót bardów”), jest twórcą programów literackich i kabaretowych, autorem, kompozytorem, wykonawcą i tłumaczem.

Istotny wpływ życie i twórczość artysty miało spotkanie z Jaromirem Nohavicą w 1998 roku. Wprowadził Nohavicę, jako jego polski menedżer na polskie sceny. Przetłumaczył też wiele jego pieśni. W 2006 powstał spektakl „Nohavica po polsku”, z udziałem Elżbiety Wojnowskiej, Basi Stępniak-Wilk, Michała Łanuszki, Pawła Orkisza oraz znakomitych muzyków krakowskich, oparty pieśniach Jaromira w przekładach Murackiego.

W 2004 roku stworzył w Warszawie „Salonik z Kulturą”, miejsce spotkań artystów i prezentacji niekomercyjnej twórczości

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mąż malarki Teresy Murackiej, ojciec trójki dzieci.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Solo
Inne albumy (wybór)
  • Zajazd Bardów (wyd. Dalmafon, 2004)
  • Pejzaż z kobietą (wyd. TST - fundacja artystyczna, PFRON, Warsztat Antoniego i Centrum Łowicka 2008/2009)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Fietkiewicz, Wywiad z Antonim Murackim, „Głos Pruszkowa”, lato 2011.
  2. a b Antoni Muracki biografia [online] [dostęp 2019-03-21].