Antoni Zawistowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błogosławiony
Antoni Zawistowski
prezbiter
męczennik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1882
Święck-Strumiany (Podlasie)

Data i miejsce śmierci

4 czerwca 1942
Dachau

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

13 czerwca 1999
Warszawa
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

4 czerwca i 12 czerwca

Patron

Metropolitalne Seminarium Duchowne w Lublinie

Antoni Zawistowski (ur. 10 listopada 1882 w Święcku-Strumianach, zm. 4 czerwca 1942 w Dachau) – polski duchowny rzymskokatolicki, męczennik chrześcijański, spowiednik, kaznodzieja i błogosławiony Kościoła katolickiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Prorektor (1918–1929) i wykładowca teologii Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie[1]. Został aresztowany przez władze okupacyjne w listopadzie 1939, był więziony w niemieckim obozie koncentracyjnym Sachsenhausen a następnie Dachau[1]. Gdzie zmarł z wycieńczenia. Współwięźniowie zapamiętali jego słowa: „Jesteśmy tu za wiarę, Kościół i Ojczyznę; za tę sprawę świadomie oddajemy życie”[2]. Beatyfikował go papież Jan Paweł II w 1999 w gronie 108 polskich męczenników II wojny światowej. Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci i w grupie błogosławionych 12 czerwca.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Historia seminarium
  2. 80 lat Diecezji Łomżyńskiej w niedzielę 30 października 2005 roku. [dostęp 2012-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 września 2012)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]