Antons Justs – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antons Justs
Ilustracja
Antons Justs (2012)
Herb duchownego Ut vitam habeant
Aby mieć życie
Kraj działania

Łotwa

Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1931
Varakļāni

Data i miejsce śmierci

17 lutego 2019
Jełgawa

Biskup diecezjalny Jełgawy
Okres sprawowania

1995–2011

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

11 lipca 1960

Nominacja biskupia

7 grudnia 1995

Sakra biskupia

6 stycznia 1996

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 stycznia 1996

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Giovanni Battista Re
Jorge María Mejía

Antons Justs (ur. 22 listopada 1931 w Varakļāni, zm. 17 lutego 2019 w Jełgawie) – łotewski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny Jełgawy w latach 1995–2011, od 2011 biskup senior diecezji jełgawskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie przyjął 11 lipca 1960 z rąk biskupa Boļeslavsa Sloskānsa.

7 grudnia 1995 papież Jan Paweł II mianował go biskupem Jełgawy. Sakry biskupiej udzielił mu 16 stycznia 1996 sam papież. 22 lipca 2011 przeszedł na emeryturę, jego następcą został bp Edvards Pavlovskis.

Odznaczenie[edytuj | edytuj kod]

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 7 września 2005 za wybitne zasługi w rozwijaniu polsko-łotewskiej współpracy został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Antons Justs [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-09-11] (ang.).