Antym IV – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antym IV
Ἄνθιμος Δ'
Patriarcha Konstantynopola
ilustracja
Kraj działania

Imperium Osmańskie

Data i miejsce urodzenia

1785
Stambuł

Data i miejsce śmierci

1878
Stambuł

Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania

1840–1841, 1848–1852

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Wybór patriarchy

1840, 1848

podpis

Antym IV, gr. Ἄνθιμος Δ' (ur. 1785 w Stambule, zm. 1878 tamże) – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 1840–1841 i 1848–1852.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Stambule. Pełnił funkcję kanclerza Patriarchatu. Następnie był metropolitą Ikonium (1825–1835), Laryssy (1835–1837) i Nikomedii (1837–1840). Został wybrany na patriarchę Konstantynopola w 1840 r. Szybko został jednak złożony z urzędu i zesłany na Wyspy Książęce. Ponownie został wybrany w 1848 r. W czasie swojej drugiej kadencji prowadził tajne negocjacje z Prawosławnym Kościołem Grecji, który ogłosił w 1833 r. autokefalię. W 1850 r. została ona uznana przez Konstantynopol. W 1852 roku został ponownie złożony z urzędu i wysłany na Wyspy Książęce, gdzie pozostał aż do śmierci w 1878 r.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Venance Grumel, Traité d'études byzantines, t. 1: La chronologie, Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 440.