Arcybiskup Canterbury – Wikipedia, wolna encyklopedia

Arcybiskup Canterbury – honorowy zwierzchnik Kościoła Anglii. Biskupstwo powstało w 597 roku, jako biskupstwo katolickie. Po schizmie Henryka VIII arcybiskupi Canterbury sprawują rolę ekumenicznych przywódców Kościoła anglikańskiego, wraz z arcybiskupem Yorku. Metropolita Canterbury nosi tytuł prymasa całej Anglii.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kiedy papież Grzegorz I wysłał św. Augustyna na misję chrystianizacji Anglii, ten znalazł poparcie u chrześcijańskiej królowej Berty. Dzięki ich wspólnym działaniom Augustyn udał się do Canterbury, gdzie w 597 ochrzcił męża Berty, Ethelberta I, nawrócił wielu pogańskich Anglosasów i założył arcybiskupstwo. Wcześniejszy misjonarz w Anglii, Grzegorz z Tours, planował założyć dwa arcybiskupstwa: w Londynie i Yorku, jednak Augustyn stwierdził, że Canterbury lepiej się nada na diecezję dla południowej Anglii.

W wyniku schizmy króla Henryka VIII i po krótkim panowaniu Marii Tudor (rekatolicyzacja), arcybiskupstwo Canterbury zostało przyłączone do Kościoła Anglii i od 1559 roku jest archidiecezją anglikańską.

Lista arcybiskupów Canterbury[edytuj | edytuj kod]

Arcybiskupi rzymskokatoliccy[edytuj | edytuj kod]

Św. Augustyn, pierwszy arcybiskup Canterbury
Kardynał Thomas Bourchier, najdłużej urzędujący katolicki arcybiskup Canterbury
Kardynał Reginald Pole, ostatni rzymskokatolicki arcybiskup Canterbury

Arcybiskupi anglikańscy[edytuj | edytuj kod]

Thomas Cranmer, jako arcybiskup Canterbury wypowiedział papieżowi posłuszeństwo w 1535 roku
Matthew Parker, pierwszy anglikański arcybiskup Canterbury po próbie rekatolizacji kraju
Randall Thomas Davidson, najdłużej urzędujący anglikański arcybiskup Canterbury
Rowan Williams, jeden z ostatnich arcybiskupów Canterbury

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]