Ariadna (opera Claudia Monteverdiego) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ariadna
L’Arianna
Ilustracja
Fragment jedynej zachowanej części utworu, Lamentu Ariadny
Rodzaj

opera seria

Muzyka

Claudio Monteverdi[1]

Libretto

Ottavio Rinuccini[1]

Język oryginału

włoski

Data powstania

16071608[1]

Prapremiera

28 maja 1608[1]

poprzednia
Orfeusz, baśń muzyczna
następna
Balet pań Niewdzięcznych

Ariadna (L’Arianna), SV 291 – niezachowana[1] druga opera włoskiego kompozytora barokowego, Claudia Monteverdiego.

Historia utworu[edytuj | edytuj kod]

Dzieło powstało na przełomie 1607 i 1608 roku na zamówienie władcy Mantui Vinzenza Gonzagi jako mające uświetnić ślub jego syna, Francesca, z Margheritą di Savoia, który miał odbyć się w styczniu. Zatrudnił on Monteverdiego oraz Ottavia Rinucciniego (librecistę), polecając, aby skończyli operę jak najszybciej. Udało im się to — mimo wielkich wysiłków — dopiero w styczniu, w związku z czym ślub musiano przesunąć. Prapremiera odbyła się 28 maja 1608 roku. Z utworu zachował się tylko fragment lamentu Ariadny.

Osoby[edytuj | edytuj kod]

Mimo że opera w całości nie jest znana, wiadomo, jakie postaci występowały w sztuce, a częściowo znane są nazwiska wykonawców i to, jakimi głosami śpiewali.

Prapremiera (28 maja 1608 r.)
Imię (włoski) Imię (polski) Wykonawca Głos
Apollo Apollo Francesco Rasi Tenor
Venere Wenus Nieznany Sopran (prawdopodobnie)
Amore Kupidyn Nieznany Sopran (prawdopodobnie)
Teseo Tezeusz Antonio Brandi, «Il Brandino» (prawdopodobnie) Alt
Arianna Ariadna Virginia Ramponi-Andreini, «La Florinda» Sopran
Consigliero Doradca Francesco Campagnolo (prawdopodobnie) Tenor
Messaggero, Tirsi Posłaniec Santi Orlandi (prawdopodobnie) Tenor
Dorilla Dorilla Sabina Rossi (prawdopodobnie) Sopran
Nuntio I Poseł I Francesco Campagnolo (prawdopodobnie) Tenor
Nuntio II Poseł II Nieznany Nieznany
Giove Jupiter Bassano Casola (prawdopodobnie) Tenor
Bacco Bachus Francesco Rasi Tenor
Coro di soldati di Teseo, Coro di pescatori, Coro di soldati di Bacco — chór żołnierzy Tezeusza, chór rybaków, chór żołnierzy Bachusa

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Lament Ariadny. [dostęp 2018-03-06].