Armand Fallières – Wikipedia, wolna encyklopedia

Armand Fallières
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1841
Mézin

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 1931
Mézin

9. Prezydent Republiki Francuskiej
Okres

od 18 lutego 1906
do 18 lutego 1913

Poprzednik

Émile Loubet

Następca

Raymond Poincaré

Premier Francji
Okres

od 29 stycznia 1883
do 21 lutego 1883

Poprzednik

Charles Duclerc

Następca

Jules Ferry

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Anjouan Krzyż Wielki Orderu Smoka Annamu Krzyż Wielki Orderu Błyszczącego Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Czarnej Krzyż Wielki Orderu Kambodży (Francja)

Armand Fallières (ur. 6 listopada 1841 w Mézin, zm. 22 czerwca 1931 tamże) – francuski polityk, premier i prezydent Francji.

Z zawodu adwokat, zwolennik Gambetty. W 1882 roku piastował teki oświecenia, spraw wewnętrznych i sprawiedliwości. Od 1899 roku prezydent Senatu.

Premierem Francji był od 29 stycznia do 21 lutego 1883. Umiarkowany wolnomyśliciel i republikanin, prezydent Francji od 18 lutego 1906 do 18 lutego 1913, wybrany głosami lewicy.

Za jego kadencji prezydenckiej, gdy premierem był Joseph Caillaux, między Francją i Niemcami doszło do konfliktu w kwestii interesów kolonialnych w Maroku (drugi kryzys marokański). Najważniejszym wydarzeniem za jego prezydentury był rozdział Kościoła od państwa.

W 1913 roku Fallières usunął się z życia politycznego i zamieszkał w swej rodzinnej Gaskonii, gdzie zmarł.