Armie polskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Armie polskiewykaz armii Wojska Polskiego.

W czasie I wojny światowej:

W czasie wojny z bolszewikami:

W dwudziestoleciu międzywojennym, w wypadku wojny z Rosją planowano (zob. plan „Wschód”) wystawić siedem armii:

W kampanii wrześniowej 1939 Wojsko Polskie II RP zmobilizowało osiem związków operacyjnych, w tym siedem armii i jedną Samodzielną Grupę Operacyjną „Narew”:

Ponadto, w trakcie działań wojennych improwizowane zostały kolejne związki operacyjne:

W Polskich Siłach Zbrojnych zorganizowane zostały dwa związki operacyjne:

Ponadto w 1940 gen. Władysław Sikorski organizując Wojsko Polskie we Francji zamierzał wystawić jedną armię polową.

Na froncie wschodnim w czasie II wojny światowej utworzone zostały cztery armie:

Ostatnie trzy z wymienionych wyżej armii, w założeniach, tworzyć miały Front Polski.

Plany mobilizacyjne Ludowego Wojska Polskiego zakładały utworzenie Frontu Polskiego w składzie trzech armii ogólnowojskowych i jednej lotniczej:

W 1968, w ramach operacji „Dunaj”, Wojsko Polskie użyło jednego związku operacyjnego – 2 Armii.

W pierwszej połowie lat 90. XX wieku, po likwidacji struktur politycznych i wojskowych Układu Warszawskiego, zrezygnowano z wystawiania na czas „W” frontu i armii, na rzecz korpusów.

Nie były związkami operacyjnymi, lecz tworzyły część sił zbrojnych: Armia Krajowa (Siły Zbrojne w Kraju) i Armia Ludowa.

Wyraz „armia” w swojej nazwie miała jedna z organizacji niepodległościowych przed I wojną światową – Armia Polska.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Być może planowana była jedynie SGO Polesie

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mała Encyklopedia Wojskowa, tom I (A – J), Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, wyd. I