Arturo Ripstein – Wikipedia, wolna encyklopedia

Arturo Ripstein
ilustracja
Prawdziwe imię i nazwisko

Arturo Ripstein y Rosen

Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1943
Meksyk

Zawód

reżyser
scenarzysta
producent filmowy

Współmałżonek

Paz Alicia Garciadiego (syn Gabriel)

Lata aktywności

od 1962

Arturo Ripstein (ur. 13 grudnia 1943 w mieście Meksyk) – meksykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Uważany za najwybitniejszego reżysera kina meksykańskiego XX w. Jego twórczość charakteryzuje się skłonnością do makabry i groteski, powolnym tempem narracyjnym, a tematyka związana jest najczęściej z dojmującą egzystencjalną samotnością jego bohaterów, wywodzących się z nizin społecznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie o korzeniach żydowskich, a jego dziadkowie pochodzili z Częstochowy[1]. Ojciec Alfredo Ripstein był producentem filmowym. Arturo zaczął pracę w kinie jako asystent reżysera Luisa Buñuela przy filmie Anioł zagłady (1962).

Jego samodzielnym debiutem reżyserskim był Czas umierania (1966), do którego scenariusz napisali czołowi pisarze latynoamerykańscy Carlos Fuentes i Gabriel García Márquez, a producentem filmu był ojciec reżysera.

Filmy Ripsteina pięciokrotnie otrzymywały Nagrodę Ariela dla najlepszego meksykańskiego filmu roku. Były to: Twierdza cnoty (1973), Miejsce bez granic (1978), Wieczne więzienie (1979), Królestwo szczęścia (1986), Początek i koniec (1993). Ripstein dwukrotnie zdobył główną nagrodę Złotej Muszli na MFF w San Sebastián – za filmy Początek i koniec (1993) i Zguba mężczyzn (2000)[2].

Uchodził za mistrza ekranizacji prozy iberoamerykańskiej. Ripstein współpracował z Manuelem Puigiem i poetą José Emilio Pacheco, a jego film Nie ma kto pisać do pułkownika (1999) uważany jest za najlepszą ekranizację trudnej do przeniesienia na ekran prozy Gabriela Garcíi Márqueza[1].

Zasiadał w jury konkursu głównego na 56. MFF w Wenecji (1999)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Barbara Hollender: Arturo Ripstein z prestiżową nagrodą FIPRESCI na festiwalu Transatlantyk w Łodzi. „Rzeczpospolita”, 2019-07-14. [dostęp 2021-10-27]. (pol.).
  2. Arturo Ripstein: Awards. IMDb. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).
  3. Juries for the 1990s. Carnival of Venice. [dostęp 2021-10-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]