Auguste Charlois – Wikipedia, wolna encyklopedia

Odkryte planetoidy: 99
(267) Tirza 27 maja 1887
(272) Antonia 4 lutego 1888
(277) Elvira 3 maja 1888
(282) Clorinde 28 stycznia 1889
(283) Emma 8 lutego 1889
(284) Amalia 29 maja 1889
(285) Regina 3 sierpnia 1889
(289) Nenetta 10 marca 1890
(293) Brasilia 20 maja 1890
(294) Felicia 15 lipca 1890
(296) Phaëtusa 19 sierpnia 1890
(297) Caecilia 9 września 1890
(298) Baptistina 9 września 1890
(300) Geraldina 3 października 1890
(302) Clarissa 14 listopada 1890
(305) Gordonia 16 lutego 1891
(307) Nike 5 marca 1891
(310) Margarita 16 maja 1891
(311) Claudia 11 czerwca 1891
(312) Pierretta 28 sierpnia 1891
(314) Rosalia 1 września 1891
(316) Goberta 8 września 1891
(317) Roxane 11 września 1891
(318) Magdalena 24 września 1891
(319) Leona 8 października 1891
(327) Columbia 22 marca 1892
(331) Etheridgea 1 kwietnia 1892
(336) Lacadiera 19 września 1892
(337) Devosa 22 września 1892
(338) Budrosa 25 września 1892
(344) Desiderata 15 listopada 1892
(345) Tercidina 23 listopada 1892
(346) Hermentaria 25 listopada 1892
(347) Pariana 28 listopada 1892
(348) May 28 listopada 1892
(349) Dembowska 9 grudnia 1892
(350) Ornamenta 14 grudnia 1892
(354) Eleonora 17 stycznia 1893
(355) Gabriella 20 stycznia 1893
(356) Liguria 21 stycznia 1893
(357) Ninina 11 lutego 1893
(358) Apollonia 8 marca 1893
(359) Georgia 10 marca 1893
(360) Carlova 11 marca 1893
(361) Bononia 11 marca 1893
(362) Havnia 12 marca 1893
(363) Padua 17 marca 1893
(364) Isara 19 marca 1893
(365) Corduba 21 marca 1893
(366) Vincentina 21 marca 1893
(367) Amicitia 19 maja 1893
(368) Haidea 19 maja 1893
(370) Modestia 14 lipca 1893
(371) Bohemia 16 lipca 1893
(372) Palma 19 sierpnia 1893
(373) Melusina 15 września 1893
(374) Burgundia 18 września 1893
(375) Ursula 18 września 1893
(376) Geometria 18 września 1893
(377) Campania 20 września 1893
(378) Holmia 6 grudnia 1893
(379) Huenna 8 stycznia 1894
(380) Fiducia 8 stycznia 1894
(381) Myrrha 10 stycznia 1894
(382) Dodona 29 stycznia 1894
(383) Janina 29 stycznia 1894
(388) Charybdis 7 marca 1894
(389) Industria 8 marca 1894
(395) Delia 30 listopada 1894
(396) Aeolia 1 grudnia 1894
(397) Vienna 19 grudnia 1894
(398) Admete 28 grudnia 1894
(400) Ducrosa 15 marca 1895
(402) Chloë 21 marca 1895
(403) Cyane 18 maja 1895
(404) Arsinoë 20 czerwca 1895
(405) Thia 23 lipca 1895
(406) Erna 22 sierpnia 1895
(409) Aspasia 9 grudnia 1895
(410) Chloris 7 stycznia 1896
(411) Xanthe 7 stycznia 1896
(414) Liriope 16 stycznia 1896
(416) Vaticana 4 maja 1896
(423) Diotima 7 grudnia 1896
(424) Gratia 31 grudnia 1896
(425) Cornelia 28 grudnia 1896
(426) Hippo 25 sierpnia 1897
(427) Galene 27 sierpnia 1897
(429) Lotis 23 listopada 1897
(430) Hybris 18 grudnia 1897
(431) Nephele 18 grudnia 1897
(432) Pythia 18 grudnia 1897
(437) Rhodia 16 lipca 1898
(438) Zeuxo 8 listopada 1898
(441) Bathilde 8 grudnia 1898
(451) Patientia 4 grudnia 1899
(453) Tea 22 lutego 1900
(498) Tokio 2 grudnia 1902
(537) Pauly 7 lipca 1904

Auguste Honoré Charlois (ur. 26 listopada 1864 w La Cadière-d’Azur, zm. 26 marca 1910 w Nicei[1]) – francuski astronom, odkrył 99 asteroid[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1881 roku był asystentem w Obserwatorium w Nicei, później został głównym obserwatorem[3]. Jego pierwszą odkrytą asteroidą była (267) Tirza w 1887 roku[4]. Sfotografował planetoidę (433) Eros tej samej nocy, co Gustav Witt[5] (odkrycie tej planetoidy przypisywane jest wyłącznie Wittowi[6]). Rozpoczął poszukiwania asteroid w erze badań wizualnych, od 1892 roku korzystał z astrofotografii[3], co ułatwiło mu odkrycie wielu planetoid w stosunkowo krótkim czasie.

Dom, w którym urodził się Auguste Charlois

W wieku 46 lat został zamordowany przez swojego szwagra (brata pierwszej żony), który miał mu za złe to, że powtórnie się ożenił[4].

Według innej wersji mordercą był doktor Gabriel Brenguès, mąż siostry pierwszej żony Charloisa, Marie Michel. Był on zazdrosny o to, iż Marie Michel niedługo przed śmiercią w 1906 roku zmieniła testament i na ręcznie zapisanej kartce przyznała część majątku Charloisowi (w oryginalnym testamencie cały majątek przepisała siostrze, czyli żonie Brenguèsa). Brenguès sądził, że było to fałszerstwo, lecz dwukrotnie przegrał proces w tej sprawie, co stało się przyczyną nienawiści do Charloisa. Morderca otrzymał wyrok dożywotnich ciężkich robót (złagodzony później do 20 lat za dobre sprawowanie) i w 1912 roku został zesłany do więzienia w Gujanie Francuskiej, gdzie zmarł w 1926 roku[1].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 1899 roku przyznano mu nagrodę Prix Jules-Janssen[7].

Na jego cześć André Patry jedną z odkrytych przez siebie asteroid nazwał (1510) Charlois[3]. Imię astronoma nosi też struktura Charlois Regio na planetoidzie Eros[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Jean-François Consigli: Charlois, l’astronome assassiné. 2015. [dostęp 2016-10-29]. (fr.).
  2. ↑ Minor Planet Discoverers. [w:] Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2016-09-04. [dostęp 2016-10-29]. (ang.).
  3. ↑ a b c Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 120. ISBN 978-3-540-29925-7.
  4. ↑ a b Stefan Hughes: Catchers of the Light: The Forgotten Lives of the Men and Women Who First Photographed the Heavens. ArtDeCiel Publishing, 2013, s. 443–444. ISBN 978-1-4675-7993-3.
  5. ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 50. ISBN 978-3-540-29925-7.
  6. ↑ (433) Eros w bazie Minor Planet Center (ang.)
  7. ↑ Prix et Médailles décernés par la Société depuis sa fondation. „L'Astronomie”. 93, s. 543, 1979. Bibcode: 1979LAstr..93..543S. (fr.). 
  8. ↑ Charlois Regio on Eros. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU, USGS Astrogeology Science Center, NASA. [dostęp 2022-09-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Laureaci Prix Jules-Janssen
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Auguste_Charlois&oldid=67972924”