Ballada o Busterze Scruggsie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ballada o Busterze Scruggsie

The Ballad of Buster Scruggs

logo filmu
Gatunek	antologia filmowa western dramat czarna komedia muzyczny
Data premiery	31 sierpnia 2018 (Wenecja) 9 listopada 2018 (USA/UK) 16 listopada 2018 (Netflix)
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	133 minuty[1]
Reżyseria	Joel i Ethan Coenowie[1]
Scenariusz	Joel i Ethan Coenowie[1]
Główne role	Tyne Daly James Franco Brendan Gleeson Zoe Kazan Liam Neeson Tim Blake Nelson Tom Waits
Muzyka	Carter Burwell[1]
Zdjęcia	Bruno Delbonnel[1]
Montaż	Joel i Ethan Coenowie[1] (jako "Roderick Jaynes")
Produkcja	Joel i Ethan Coenowie Megan Ellison Sue Naegle Robert Graf
Wytwórnia	Annapurna Pictures Mike Zoss Productions
Dystrybucja	Netflix
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ballada o Busterze Scruggsie (ang. The Ballad of Buster Scruggs) – amerykański western, antologia filmowa braci Coen z 2018 roku, który był nominowany m.in. do trzech Oscarów.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

„The Ballad of Buster Scruggs”[edytuj | edytuj kod]

Buster Scruggs to śpiewający kowboj, który ciągle pakuje się w kłopoty, prowokując strzelaniny z bandytami. Wychodzi z nich jednak cało, gdyż jest niezwykle szybkim i celnym strzelcem. Nie brak mu także sprytu, dzięki czemu może sobie poradzić nawet nie mając rewolweru pod ręką. Spotyka jednak swój koniec, gdyż odnajduje go podobny mu mężczyzna, który nie dość, że szybciej strzela, to również lepiej śpiewa.

„Near Algodones”[edytuj | edytuj kod]

Młody kowboj rabuje niewielki bank, lecz ucieczkę uniemożliwia mu pomysłowy kasjer, który go obezwładnia i, jak się potem okazuje, oddaje w ręce grupy jeźdźców ścigającej przestępców. Mężczyzna budzi się pod samotnym drzewem stojącym na pustkowiu, siedząc na koniu z pętlą na szyi. Jego oprawcy zostają jednak w ostatnim momencie zabici przez Indian. Uwalnia go dopiero przechodzący w pobliżu poganiacz bydła, przez którego bohater zostaje złapany z kradzionymi zwierzętami i tym razem nikt go nie ratuje od stryczka.

„Meal Ticket”[edytuj | edytuj kod]

Starzejący się impresario podróżuje z młodym aktorem, który nie ma rąk ani nóg, lecz ma talent do monologów – recytuje m.in. Szekspira i Shelleya. Publiczność w czasie kolejnych występów jest jednak coraz mniejsza, a konkurencja prosperuje – w okolicy pojawia się inny impresario występujący z kurczakiem najwyraźniej potrafiącym wykonywać działania arytmetyczne. Stary mężczyzna wykupuje kurę, przez co artysta staje się zbędnym ciężarem i impresario się go pozbywa.

„All Gold Canyon”[edytuj | edytuj kod]

Doświadczony poszukiwacz złota przybywa do doliny nieskażonej obecnością człowieka i zaczyna szukać złota nad strumieniem. Z czasem udaje mu się ustalić prawdopodobną lokalizację żyły złota i zaczyna tam kopać. Gdy ją w końcu znajduje, okazuje się, że na to tylko czekał młody człowiek, który strzela poszukiwaczowi w plecy, a po chwili wchodzi do dołu. Stary mężczyzna przestaje udawać martwego i zabija swego adwersarza, a rana okazuje się niegroźna.

„The Gal Who Got Rattled”[edytuj | edytuj kod]

Alice Longabaugh i jej brat Gilbert wyruszają z konwojem krytych wozów w podróż do Oregonu. Gilbertowi wkrótce zaczyna dokuczać kaszel i umiera. Kobiecie pomaga jeden z przewodników wyprawy, który z czasem postanawia się z nią ożenić. Alice jednak niespodziewanie odłącza się od konwoju i wpada w zasadzkę Indian. Dziewczyna, mylnie sądząc, że wpadnie w ich ręce, popełnia samobójstwo.

„The Mortal Remains”[edytuj | edytuj kod]

O zachodzie słońca, pięć osób – Anglik (Thigpen), Irlandczyk (Clarence), Francuz (René), dama (pani Betjeman) oraz traper – jedzie dyliżansem do Fort Morgan w Kolorado. Po drodze opowiadają o sobie nawzajem, a także kłócą się o naturę człowieka. Okazuje się, że dwóch z nich jest łowcami nagród, wiozącymi zwłoki swej ostatniej ofiary, a pozostali bohaterowie mają spędzić noc w tym samym hotelu co oni i ich „ładunek”.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Premiera[edytuj | edytuj kod]

Premiera filmu miała miejsce 31 sierpnia 2018 na 75. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji. 9 listopada tego samego roku, film pojawił się w niektórych kinach w USA i w Wielkiej Brytanii. Czternastego został pokazany na festiwalu Camerimage. Od szesnastego jest dostępny na Netfliksie.

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Serial spotkał się z pozytywną reakcją krytyków. W agregatorze recenzji Rotten Tomatoes 89% z 230 recenzji jest pozytywne, a średnia ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 7,80^[2]. Z kolei w agregatorze Metacritic średnia ważona ocen z 48 recenzji wyniosła 79 punktów na 100^[3].

Glenn Kenny napisał dla strony Rogera Egberta pochlebną recenzję, w której docenił zdjęcia, muzykę i krajobrazy pośród których dzieje się akcja oraz uznał film za jednocześnie wspaniały i niepokojący^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Ballada o Busterze Scruggsie w bazie Filmweb
• Ballada o Busterze Scruggsie w bazie IMDb (ang.)