Barbara (imię) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Barbara
Płeć

żeńskie

Imieniny

4 grudnia

Znaczenie
Języki

grecki, łaciński

Słowo

gr. Βαρβάρα

Znaczenie

„barbarzynka, cudzoziemka”

Alternatywne nazwy
Warianty obcojęzyczne

Barbora, Варвара, Βαρβάρα

Formy pochodne

Basia, Baśka

Barbaraimię żeńskie pochodzenia greckiego rozpowszechnione za sprawą łaciny. Wywodzi się od gr. Βαρβάρα (stgr. βαρβαρος – każdy kto nie był Grekiem) oznaczającego „barbarzyńcę”, a ściślej od jego łacińskiego odpowiednika w rodzaju żeńskim barbara, co oznacza „barbarzynkę”, czyli cudzoziemkę.

Św. Barbara z Nikomedii była według legendy męczennicą z przełomu III i IV wieku. Jest również kilka innych świętych z późniejszych czasów o tym imieniu.

Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Barbara zajmuje 47. miejsce w grupie imion żeńskich[1].

Barbara imieniny obchodzi:

Odpowiedniki w innych językach[edytuj | edytuj kod]

Znane osoby noszące to imię[edytuj | edytuj kod]

Przysłowia związane z tym imieniem[edytuj | edytuj kod]

  • Barbórka Święta o górnikach pamięta
  • Święta Barbara po wodzie, Boże Narodzenie po lodzie
  • Święta Barbara po lodzie, Boże Narodzenie po wodzie

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 100 najpopularniejszych imion dla dzieci w 2009 roku, „Gazeta Prawna”.
  2. Katolsk.no
  3. Den hellige Barbara Cui-Lian (1849–1900) [online], Den katolske kirke (norw.).
  4. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 1, Kraków: Wydaw. WAM, 1997, ISBN 83-7097-271-3, OCLC 830132402.
  5. Kazimierz Tymiński: Mały słownik POLSKO-ESPERANCKI. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 429. ISBN 83-214-0326-3.