Barbro Martinsson – Wikipedia, wolna encyklopedia

Barbro Martinsson

Data i miejsce urodzenia	16 sierpnia 1935 Sundsbruk
Klub	Skellefteå Skiklubb
Wzrost	172 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja Igrzyska olimpijskie srebro Innsbruck 1964 biegi narciarskie (sztafeta 3 × 5 km) srebro Grenoble 1968 biegi narciarskie (sztafeta 3 × 5 km) Mistrzostwa świata srebro Zakopane 1962 sztafeta 3 × 5 km brąz Oslo 1966 sztafeta 3 × 5 km
Multimedia w Wikimedia Commons

Barbro Martinsson (ur. 16 sierpnia 1935 w Sundsbruk) – szwedzka biegaczka narciarska, dwukrotna medalistka olimpijska oraz dwukrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jej olimpijskim debiutem były igrzyska w Cortinie d’Ampezzo w 1956 roku, gdzie zajęła 14. miejsce w biegu na 10 km. Na tym samym dystansie podczas igrzysk olimpijskich w Squaw Valley zajęła 7. miejsce. Na igrzyskach w Innsbrucku w 1964 roku wspólnie z Britt Strandberg i Toini Gustafsson wywalczyła srebrny medal w sztafecie 3 × 5 km. W swoim najlepszym starcie indywidualnym, w biegu na 5 km zajęła 7. miejsce. Cztery lata później, na igrzyskach olimpijskich w Grenoble Szwedki w tym samym składzie co w Innsbrucku obroniły tytuł wicemistrzyń olimpijskich w sztafecie. Ponadto Martinsson dwukrotnie zajmowała czwarte miejsca w biegach indywidualnych. W biegu na 5 km walkę o brązowy medal przegrała z Alewtiną Kołcziną ze Związku Radzieckiego o zaledwie 1,3 sekundy. W biegu na 10 km minimalnie lepsza okazała się Norweżka Inger Aufles i to ona zdobyła brązowy medal. Na kolejnych igrzyskach Martinsson już nie startowała.

W 1962 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Zakopanem, gdzie wraz ze Strandberg i Gustafsson wywalczyła srebrny medal w sztafecie. Na tych samych mistrzostwach zajęła także 6. miejsce w biegu na 10 km oraz 8. miejsce w biegu na 5 km. Cztery lata później, podczas mistrzostw świata w Oslo Szwedki w tym samym składzie zdobyły kolejny medal w sztafecie, tym razem brązowy. Ponadto Martinsson zajęła 6. miejsce na dystansie 10 km oraz 7. miejsce w biegu na 5 km techniką klasyczną.

W 1964 roku wygrała biegu na 10 km podczas Holmenkollen ski festival. Jej mąż Sture Grahn również reprezentował Szwecję w biegach narciarskich.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
14.	28 stycznia	1956	Cortina d’Ampezzo	10 km stylem klasycznym	38:11	+2:53	Lubow Kozyriewa
7.	20 lutego	1960	Squaw Valley	10 km stylem klasycznym	39:46,6	+1:19,6	Marija Gusakowa
11.	1 lutego	1964	Innsbruck	10 km stylem klasycznym	40:24,3	+2:11,8	Kławdija Bojarskich
7.	5 lutego	1964	Innsbruck	5 km stylem klasycznym	17:50,5	+35,9	Kławdija Bojarskich
2.	7 lutego	1964	Innsbruck	Sztafeta 3 × 5 km[1]	59:20,2	+2:06,8	ZSRR
4.	9 lutego	1968	Grenoble	10 km stylem klasycznym	36:46,5	+1:20,6	Toini Gustafsson
4.	13 lutego	1968	Grenoble	5 km stylem klasycznym	16:45,2	+7,7	Toini Gustafsson
2.	16 lutego	1968	Grenoble	Sztafeta 3 × 5 km[1]	57:30,0	+21,0	Norwegia

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
8.	19 lutego	1962	Zakopane	5 km stylem klasycznym	19:28,6	+1:49,4	Alewtina Kołczina
6.	21 lutego	1962	Zakopane	10 km stylem klasycznym	39:48,2	+2:40,2	Alewtina Kołczina
2.	23 lutego	1962	Zakopane	Sztafeta 3 × 5 km[1]	58:08,9	+1:19,0	ZSRR
7.	23 lutego	1966	Oslo	5 km stylem klasycznym	17:18,9	+48,1	Alewtina Kołczina
6.	25 lutego	1966	Oslo	10 km stylem klasycznym	36:25,5	+1:54,3	Klawdia Bojarskich
3.	27 lutego	1966	Oslo	Sztafeta 3 × 5 km[1]	56:04,2	+1:56,5	ZSRR

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-12)]. (ang.).