Barkom-Każany Lwów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Barkom-Każany Lwów
«Барком-Кажани» Львів
Pełna nazwa

Волейбольний клуб «Барком-Кажани»

Przydomek

Nietoperze

Data założenia

2009

Debiut w najwyższej lidze

Sezon (2013/2014)
Sezon PlusLiga (2022/2023)

Liga

PlusLiga

Państwo

 Ukraina

Adres

ul. Włodzimierza Wielkiego 117 (вул. Володимира Великого 117), 79071 Lwów

Hala sportowa

PS "Hałyczyna", Lwów
PlusLiga (2023/2024)Hala Sportowa WOSiR, Wieluń[1]

Prezes

Ołeh Baran

Trener

Uģis Krastiņš

Strona internetowa

Barkom-Każany Lwów (ukr. ВК «Барком-Кажани», WK «Barkom-Każany») – ukraiński klub siatkarski ze Lwowa założony w 2009 roku. Mistrz Ukrainy, dwukrotny zdobywca Pucharu Ukrainy oraz dwukrotny zdobywca Superpucharu Ukrainy. Głównym sponsorem klubu jest przedsiębiorstwo Barkom.

Barkom-Każany Lwów w najwyższej klasie rozgrywkowej zadebiutował w sezonie 2013/2014. Pierwsze mistrzostwo Ukrainy zdobył w sezonie 2017/2018.

W sezonach 2022/2023, 2023/2024 zespół zagrał w PlusLidze[2][3].

Nazwy klubu[edytuj | edytuj kod]

  • 2009-2014 Barkom Lwów
  • 2014- Barkom-Każany Lwów

Historia[edytuj | edytuj kod]

Klub Barkom Lwów założony został w 2009 roku. W sezonie 2009/2010 zespół występował w 1. lidze amatorskiej, w której zajął 1. miejsce. W sezonie 2010/2011 klub wystartował w 1. lidze (trzeci poziom rozgrywkowy). Rywalizację zakończył na 5. miejscu. W kolejnym sezonie zdobył mistrzostwo 1. ligi, dzięki czemu uzyskał awans do drugiej klasy rozgrywkowej. W sezonie 2012/2013 zdobył mistrzostwo 1. ligi (po zmianie struktury ligowej – drugi poziom rozgrywkowy).

W sezonie 2013/2014 Barkom Lwów zadebiutował w najwyższej klasie rozgrywkowej – Superlidze, kończąc zmagania na ćwierćfinale fazy play-off (przegrał rywalizację z klubem Faworyt Łubnie). Od sezonu 2014/2015 klub występuje pod nazwą Barkom-Każany. W tym sezonie w klasyfikacji końcowej Superligi zajął 5. miejsce, w kolejnym natomiast – 4. miejsce (w walce o brązowy medal uległ klubowi Jurydyczna akademіja Charków).

W sezonie 2016/2017 Barkom-Każany zdobył wicemistrzostwo Ukrainy, Puchar Ukrainy oraz Superpuchar Ukrainy. Zadebiutował również w europejskich pucharach – w Pucharze CEV w 1/32 finału przegrał dwumecz z serbskim klubem Vojvodina Nowy Sad.

W sezonie 2017/2018 zdobył pierwsze mistrzostwo Ukrainy oraz drugi Puchar Ukrainy. W europejskich pucharach doszedł do 1/16 finału Pucharu CEV, gdzie po raz kolejnym przegrał rywalizację z serbskim klubem Vojvodina NS seme Nowy Sad.

1 listopada 2022 w Krakowie drużyna wygrała z PGE Skrą Bełchatów 3:2, zdobywszy pierwsze zwycięstwo w PlusLidze[4].

Polacy w klubie[edytuj | edytuj kod]

Lata gry Imię i nazwisko
2015-2016 Jacek Obrębski
2016-2017 Filip Biegun
2017-2018 Mikołaj Szewczyk

Trenerzy[edytuj | edytuj kod]

Lata Imię i nazwisko
2012–2014 Ukraina Wiktor Mychalczuk
2014–2015 Ukraina Władysław Łazarczuk
2015–2016 Polska Jan Such
2016– Łotwa Uģis Krastiņš

Bilans sezonów[edytuj | edytuj kod]

Sezon Rozgrywki ligowe Puchar
Ukrainy
Poziom Miejsce
Ukraina
2010/2011 1. liha 5. miejsce I runda
2011/2012 1. liha 1. miejsce II runda
2012/2013 1. liha 2. miejsce I runda
2013/2014 Superliha 7. miejsce I runda
2014/2015 Superliha 5. miejsce I runda
2015/2016 Superliha 4. miejsce 2. miejsce
2016/2017 Superliha 2. miejsce 1. miejsce
2017/2018 Superliha 1. miejsce 1. miejsce
2018/2019 Superliha 1. miejsce 1. miejsce
2019/2020 Superliha 3. miejsce
2020/2021 Superliha 1. miejsce 1. miejsce
2021/2022 Superliha 2. miejsce awans do IV rundy
Polska Puchar Polski
2022/2023 PlusLiga 13. miejsce brak udziału
2023/2024 PlusLiga 12. miejsce brak udziału

Poziom rozgrywek:

     pierwszy poziom

     drugi poziom

     trzeci poziom

Występy w europejskich pucharach[edytuj | edytuj kod]

Sezon Puchar Osiągnięcie
2016/2017 Puchar CEV 1/32 finału
2017/2018 Puchar CEV 1/16 finału
2018/2019 Puchar CEV 1/32 finału
2019/2020 Puchar CEV 1/8 finału
2020/2021 Puchar Challenge 1/16 finału
2021/2022 Puchar Challenge 1/16 finału

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Kadra w sezonie 2024/2025[edytuj | edytuj kod]

Nr Imię i nazwisko Data ur. Wzrost Pozycja
2 Ukraina Illa Kowalow 1996 198 przyjmujący
3 Ukraina Bohdan Mazenko 1996 198 środkowy
4 Ukraina Ołeh Szewczenko 1993 194 przyjmujący
6 Ukraina Ołeksij Hołoweń 1999 195 rozgrywający
9 Łotwa Kristers Dardzāns 2001 202 atakujący
10 Ukraina Andrij Żukow 1999 185 libero
11 Ukraina Dmytro Kanajew 1997 177 libero
12 Ukraina Władysław Szczurow 2001 208 środkowy
13 Ukraina Wasyl Tupczij 1992 196 atakujący
14 Ukraina Illa Dowhy 1998 200 środkowy
16 Ukraina Witalij Kuczer 1997 199 przyjmujący
17 Łotwa Deniss Petrovs 1986 188 rozgrywający
21 Ukraina Jarosław Pampuszko 2001 178 libero
Niepotwierdzone transfery
? Estonia Märt Tammearu 2001 198 przyjmujący

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Barkom Każany Lwów będzie grał w Wieluniu. siatka.org. (pol.).
  2. JMC-, Ukraiński Barkom Każany Lwów zagra w PlusLidze sezonu 2022/2023 [online], plusliga.pl [dostęp 2022-03-23] (pol.).
  3. Telewizja Polska S.A, Piękny gest Polaków. Klub z Ukrainy przyjęty do naszej ligi! [online], sport.tvp.pl, 18 marca 2022 [dostęp 2022-03-23] (pol.).
  4. Sensacja w PlusLidze! Beniaminek ze Lwowa ograł PGE Skrę.
  5. Federacja ukraińska zakończyła sezon i rozdała medale. siatka.org. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]