Barnaba – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz hasło Barnaba w Wikisłowniku

Barnaba – imię męskie pochodzenia aramejskiego. Wywodzi się od Bar-nebuch i oznacza syna pocieszenia, syna proroctwa.

Barnaba imieniny obchodzi 11 czerwca^[1], 16 czerwca.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• Święty Barnaba – apostoł
• Św. Barnaba eremita – żyjący w X/XI wieku opat benedyktyński
• Antoni Barnaba Jabłonowski
• Barnaba (Władimir Wiktorowicz Kiedrow) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
• Barnaba (Wiaczesław Fiłatow) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego
• Barnaba (Wasilij Safonow) – rosyjski biskup prawosławny

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 355-356. ISBN 83-7097-271-3.