Bartłomiej Szołdrski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Łodzia | |
Rodzina | Szołdrscy |
---|---|
Data śmierci | 6 lutego 1751 |
Ojciec | Jakub Szołdrski |
Matka | Katarzyna z Malechowskich |
Żona | 1. Maria Eleonora Bechstein |
Dzieci | z Marią Eleonorą Bechstein: |
Bartłomiej Szołdrski herbu Łodzia (zm. 6 lutego 1751) – kasztelan santocki, kasztelan biechowski.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Jakuba i Katarzyny z Malechowskich. Jego pradziad Jan Szołdrski (zm. 1644), pełnił urząd kasztelana biechowskiego. Poślubił Marię Eleonorę Bechstein, z którą miał 2 córki: Ludwikę i Wiktorię Annę. Z drugiego małżeństwa urodziła się też córka Maria Wilhelmina.
Pełnione urzędy[edytuj | edytuj kod]
W latach 1738-1744 pełnił urząd kasztelana santockiego. Od 14 listopada 1744 na stanowisku kasztelana biechowskiego Był dziedzicem Iłowca Kościelnego (powiat kościański), w którym został pochowany.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hr. Jerzy Dunin-Borkowski, "Almanach błękitny", (Szołdrscy herbu Łodzia, str. 919-925)