French
DeutschBartolomeo Bizio – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
Bartolomeo Bizio (ur. 30 października 1791 r. w Costozza di Longare, zm. 27 września 1862 r. w Wenecji) – włoski farmaceuta i mikrobiolog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony 30 października 1791 r. w Costozza di Longare. Pochodził z ubogiej rodziny, jego ojciec Giovanni był krawcem. Imię otrzymał po starszym bracie, zmarłym dwa lata wcześniej wkrótce po narodzeniu. Po skończeniu szkoły podstawowej nie mógł kontynuować edukacji z powodu złej sytuacji finansowej rodziny i był zmuszony pomagać ojcu w warsztacie. W wolnych chwilach dużo czytał, szczególnie interesując się naukami przyrodniczymi[1].
W początkach XIX w. jego rodzina przeniosła się do nieodległego Gazzo. W 1806 r. uzyskał zgodę ojca, by porzucić pracę w warsztacie i zatrudnić się jako pomocnik aptekarza. W 1809 r. zaczął pracę w aptece w Padwie, nadal dokształcał się, dzięki czemu w 1814 r. wstąpił na tamtejszą uczelnię i z powodzeniem ukończył studia w 1820 roku. Był uczniem Cicuto, który w 1817 r. mianował go asystentem. Od tego czasu Bizio zaczął prowadzić własne badania naukowe, początkowo pod nadzorem przełożonego, a potem samodzielnie[1].
W sierpniu 1819 r. dotarły do niego wieści o Legnaro koło Padwy, gdzie pojawiły się krwawe ślady na chlebie, co szybko uznano za cud, a według innych obserwatorów za dowód działania mocy diabelskich. Do zbadania sprawy oddelegowany został duchowny, padewski uniwersytet również skierował swojego przedstawiciela do zbadania sprawy – obaj uznali zdarzenie za skutek działania pleśni. Własne badania przeprowadził także Bizio, który uznał, że ich przyczyną jest bakteria, którą nazwał Serratia marcescens na cześć Serafino Serratiego[1].
Bizio nie tylko odkrył ten gatunek, ale także długo go hodował na pożywce, wykazując, w jaki sposób rozwijają się kolonie oraz udowadniając, że ich wzrost może być długotrwały, a mikroorganizmy są odporne na wysychanie. Bizio wykazał, że czerwone zabarwienie powodowane przez Serratię jest spowodowane pigmentem nierozpuszczalnym w wodzie oraz odkrył bakteriostatyczne działanie niektórych pleśni na Serratię[1].
W 1833 r. Bizio ukończył studia w zakresie filozofii i zaczął uczyć chemii w Wenecji[1].
Zmarł 27 września 1862 r. w Wenecji[1].