Bazylian (Petrović) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bazylian

Vasilije Petrović Василије Петровић
Biskup Baczki
Kraj działania	Austro-Węgry
Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1820 Temeszwar
Data i miejsce śmierci	17/18 stycznia 1891 Nowy Sad
Biskup Baczki
Okres sprawowania	1882–1891
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	do 1866
Diakonat	do 1866
Prezbiterat	do 1866
Chirotonia biskupia	12 lipca 1882

Bazylian, imię świeckie Vasilije Petrović (ur. 14 stycznia 1820 w Temeszwarze, zm. 17/18 stycznia 1891 w Nowym Sadzie) – serbski biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum w rodzinnym Temeszwarze, następnie studiował w Budapeszcie prawo i filozofię. Następnie ukończył seminarium duchowne w Sremskich Karlovcach. Podczas nauki złożył wieczyste śluby mnisze i został pracownikiem konsystorza w Temeszwarze. W 1866 został mianowany archimandrytą i przełożonym monasteru Hopovo. Następnie przeszedł do monasteru Beočin i tam również kierował wspólnotą^[1].

W 1882, po wyborze biskupa backiego Germana na patriarchę serbskiego (karłowickiego) archimandryta Bazylian został administratorem wakującej eparchii, zaś 12 lipca 1882 został wyświęcony na biskupa i mianowany jej ordynariuszem. Po śmierci Germana w 1888 został administratorem metropolii karłowickiej. W roku następnym przypadała 500. rocznica bitwy na Kosowym Polu; władze węgierskie zabroniły zorganizowania uroczystych obchodów. Mimo to serbskie duchowieństwo zorganizowało uroczystości w monasterze Vrdnik. Biskup Bazylian nie wziął w nich udziału, by nie przekreślić swoich szans na wybór na patriarchę serbskiego, który musiał być potwierdzony przez cesarza. Decyzja ta spotkała się z negatywnym odbiorem austro-węgierskich Serbów^[1]. Na nowego patriarchę wybrano w 1880 dotychczasowego biskupa temeszwarskiego Jerzego^[2]. Biskup Bazylian zmarł rok później^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]