Benedykt II (papież) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Benedykt II
Benedictus Secundus
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

635
Rzym

Data i miejsce śmierci

8 maja 685
Rzym

Miejsce pochówku

bazylika św. Piotra

Papież
Okres sprawowania

26 czerwca 684–8 maja 685

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

26 czerwca 684

Święty
Benedykt
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

7 maja

Benedykt II (ur. 635 w Rzymie, zm. 8 maja 685 tamże[1]) – święty Kościoła katolickiego, 81. papież w okresie od 26 czerwca 684 do 8 maja 685[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był Rzymianinem[1], synem Jana. Na Stolicę Piotrową został wybrany 22 lipca 683, lecz musiał czekać niespełna rok na zatwierdzenie cesarskie[2]. Ukończywszy założoną przez Grzegorza Wielkiego Schola cantorum, w momencie wyboru na papieża był prezbiterem.

Za sprawą jego posłania w 684 roku synod w Toledo potępił monoteletyzm i dał możliwość przywrócenia godności patriarszej Makaremu (do czego nie doszło), jednak nie umożliwił przyjęcia postanowień soborowych krajom zachodnim, zwłaszcza Hiszpanii, gdzie metropolita Toledo, Julian, podał w wątpliwość wyznanie wiary, przesłane przez Benedykta[1]. Uzyskał także zgodę od cesarza bizantyńskiego na zatwierdzanie wyboru na papieża, przez egzarchę Rawenny[1].

Benedykt II w Rzymie dokonał odnowy wielu świątyń, a także zapisał liczne datki na kler[1]. Przywrócił prawo azylu w kościołach[3].

Imię Benedykta II wpisano do katalogu świętych katolickich. Wspominany jest 7 maja[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 115-116. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 43. ISBN 83-7006-437-X.
  3. Hubert Jerzy Kaczmarski: Poczet Papieży: Biskupi Rzymu od św. Piotra do Jana Pawła II. Warszawa: Novum, 1986, s. 171.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]