Benigna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Benigna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, odpowiednik męskiego imienia Benignus, Benigny. Pochodzi od przymiotnika benigna, oznaczającego „dobroduszna, uprzejma, przyjazna, życzliwa”, który następnie stał się przydomkiem, a później imieniem. W Polsce po raz pierwszy zanotowane w XIV wieku, jednak w odniesieniu do osoby żyjącej w wieku XI^[1]. Patronką tego imienia jest bł. Benigna z Wrocławia (lub Trzebnicy)^[2].

Staropolskie zdrobnienia: Bieniaszka, Bienusza, Bieńka (może też od Benedykty), Biechna (też od Benedykty i Beaty), Bogna (która mogła być wcześniej istniejącym skróceniem od imion złożonych typu Bogumiła)^[3].

Benigna imieniny obchodzi 20 czerwca, jako wspomnienie bł. Benigny.

Odpowiedniki w innych językach[edytuj | edytuj kod]

• łacina – Benigna
• język angielski – Benigna
• język francuski – Bénigne (też dla Benignusa)
• język hiszpański – Benigna
• język niemiecki – Benigna
• język rosyjski – Benigna
• język węgierski – Benigna
• język włoski – Benigna

Znane osoby noszące imię Benigna[edytuj | edytuj kod]

• Benigna z Wrocławia – mniszka i święta
• Wilhelmina Żagańska, właśc. Katharina Friederike Wilhelmine Benigna von Kurland – księżna żagańska

Przypisy[edytuj | edytuj kod]