Benoit Planchet – Wikipedia, wolna encyklopedia

Benoit Planchet SI (ur. 24 stycznia 1802 w Gap, zm. 19 września 1859) – francuski duchowny rzymskokatolicki, jezuita, arcybiskup, dyplomata papieski.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

W 1821 wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Po odbyciu studiów teologicznych w Rzymie w 1830 otrzymał święcenia prezbiteriatu i wkrótce wyjechał na misje na Bliski Wschód. Początkowo pracował w Syrii, gdzie zakładał szkoły. W 1841 przez władze zakonne został mianowany przełożonym misji w Konstantynie, w Algierii, ale nominację tą zablokował francuski rząd. Został wówczas przełożonym misji Lewantu. Wraz z o. Paulem-Marią Roccadonną założył kolegium jezuickie w Ghazirze, będące zalążkiem Uniwersytetu Świętego Józefa w Bejrucie.

4 czerwca 1853 papież Pius IX mianował go delegatem apostolskim w Mezopotamii, Kurdystanie i Armenii Mniejszej oraz arcybiskupem in partibus infidelium traianopolitańskim. 15 sierpnia 1853 przyjął sakrę biskupią z rąk chaldejskiego patriarchy Babilonu Józefa VI Audo. Współkonsekratorem był emerytowany chaldejski biskup Gazireh Basile Mansur Asmar.

Przewodniczył synodom Kościołów chaldejskiego i syryjskiego. Zmarł 19 września 1859 w następstwie napadu rabunkowego mającego miejsce w Kurdystanie pomiędzy Diyarbakırem a Urfą, którego stał się ofiarą podróżując do Rzymu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Benoit Planchet [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-07-05]  (ang.).
• Archbishop Benedict Planchet. GCatholic. [dostęp 2019-07-05]. (ang.).
• Mgr Benoît Planchet (1802-1859). Diecezja Gap. [dostęp 2019-07-05]. (fr.).