French
DeutschBerenger Fredol – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Kardynał biskup | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1250 |
| Data i miejsce śmierci | 11 czerwca 1323 |
| Prior episcoporum ac omnium cardinalium | |
| Okres sprawowania | 1 kwietnia 1321–11 czerwca 1323 |
| Biskup Béziers | |
| Okres sprawowania | 1294-1305 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska | 15 grudnia 1305 |
| Kościół tytularny | |
Berenger Fredol (ur. 1250 w Lavérune, zm. 11 czerwca 1323 w Awinionie) – francuski kardynał. Wuj kardynała Berenguera Fredola.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził ze szlacheckiej rodziny z okolic Maguelonne. Studiował prawo kanoniczne i został profesorem na uniwersytecie w Bolonii. Począwszy od 1287 uzyskał liczne beneficja kościelne w południowej Francji (m.in. archidiakonat Corbières). W 1294 został wybrany na biskupa Béziers. Za pontyfikatu Bonifacego VIII uczestniczył w redakcji zbioru dekretałów Liber Sextus.
W 1305 roku Bertrand de Got został papieżem Klemensem V i na pierwszym konsystorzu celebrowanym 15 grudnia 1305 mianował go kardynałem prezbiterem SS. Nereo e Achilleo. Był wikariuszem Klemensa V w Rzymie oraz Wielkim penitencjariuszem. Uczestniczył w procesie przeciwko templariuszom; jego pieczęć widnieje na tzw. pergaminie z Chinon z 1308 roku, w którym papież Klemens V udzielał zakonowi rozgrzeszenia i uniewinniał go od najcięższych zarzutów herezji (wskutek postawy króla Francji Filipa Pięknego nie doszło do zrealizowania tych postanowień). W 1309 został mianowany kardynałem biskupem Tusculum. W 1312 przebywał we Francji jako legat papieski wobec króla Filipa Pięknego. Uczestniczył w konklawe 1316; był na nim wysuwany jako kandydat na papieża. Autor dzieła prawniczego Repetitorium iuris. Zmarł w Awinionie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Berenger Fredol – dzieła w bibliotece Polona