Bernardyn (imię) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bernardynimię męskie pochodzenia germańskiego, pierwotnie powstałe jako zdrobnienie imienia Bernard na gruncie łacińsko-włoskim[1]. W Polsce notowane od 1465 r.[2], w formach Bernardyn, Barnardyn, Bernhardyn, Biernardyn, Bernardinus, Barnardinus, Bernhardinus, Biernardinus, z formami pochodnymi Bernasz i Barnasz[3]. Od tego imienia wywodzą się ludowe nazwiska Bernady i Barnady. Istnieje piętnastu świętych lub błogosławionych o tym imieniu[1].

Bernardyn imieniny obchodzi:

Znane osoby noszące imię Bernardyn:

Żeński odpowiednik: Bernardyna.

Zobacz też:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 1, Kraków: Wydaw. WAM, 1997, ISBN 83-7097-271-3, OCLC 830132402.
  2. W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych, T. 1, z. 1, (A—Bierwołt), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1965
  3. M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0
  4. [https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/05-20.php3 .:ILG:. - Czytelnia: 20 maja - �w. Bernardyn ze Sieny] [online], brewiarz.pl [dostęp 2024-02-01].
  5. [https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/07-02a.php3 .:ILG:. - Czytelnia: 2 lipca - �w. Bernardyn Realino] [online], brewiarz.pl [dostęp 2024-02-01].
  6. Redakcja Ku Świętości, Bernardyn z Feltre [online], 10 listopada 2020 [dostęp 2024-02-01] (pol.).
  7. [https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/11-27d.php3 .:ILG:. - Czytelnia: 27 listopada - B�. Bernardyn z Fossa] [online], brewiarz.pl [dostęp 2024-02-01].