Berwin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Berwinimię męskie pochodzenia germańskiego, złożone z członu Ber-, stanowiącego kontynuację stwniem. bëro – "niedźwiedź", oraz -win – członu o znaczeniu "przyjaciel", w formie odziedziczonej ze stwniem. i stsas. wini[1][2]. Imię to może zatem oznaczać "przyjazny niedźwiedź" albo "przyjaciel niedźwiedzia". Imię to notowane jest w Polsce od 1208 r.[3].

Berwin imieniny obchodzi 2 lutego, w dzień wspomnienia św. Berwina[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1
  2. A. Cieślikowa (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 7, Kraków 2002, ISBN 83-87623-72-5
  3. W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych, T. 1, z. 1, (A—Bierwołt), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1965
  4. Katolsk.no