Bitwa o Fort Oswego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa o Fort Oswego

wojna o kolonie amerykańskie
Rycina przedstawiająca fort
Czas	10 sierpnia-14 sierpnia 1756
Miejsce	Fort Oswego w pobliżu dzisiejszego Oswego
Terytorium	Prowincja Nowy Jork
Wynik	decydujące zwycięstwo francuskie
Strony konfliktu
Wielka Brytania Francja
Dowódcy
James Mercer † John Littlehales † Louis-Joseph de Montcalm
Siły
2 000 ludzi 3 000 ludzi
Straty
80 zabitych 1 700 wziętych do niewoli 121 dział 30 zabitych i rannych
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych miejsce bitwy
43°27′42″N 76°30′51″W/43,461667 -76,514167

Bitwa o Fort Oswego – starcie zbrojne, które było jednym z serii początkowych francuskich sukcesów na północnoamerykańskim teatrze wojny siedmioletniej (zwanej tam wojną o kolonie amerykańskie). Sukcesy te udowodniły, iż nadzieje na militarną słabość Nowej Francji zawiodły.

W ciągu tygodnia poczynając od 10 sierpnia 1756 roku, francuskie wojska regularne i milicja kanadyjska pod dowództwem generała Montcalma zdobyły i zajęły brytyjskie umocnienia Fort Oswego, niedaleko współczesnego miasta Syracuse w stanie Nowy Jork, co efektywnie przerwało amerykańską żeglugę na pobliskim jeziorze Ontario i odsunęło zagrożenie dla sąsiedniego francuskiego Fortu Frontenac.

Bitwa zademonstrowała, iż tradycyjne europejskie pojęcie logistyki i taktyki oblężenia, kiedy zastosowało się je odpowiednio do warunków i okoliczności, mogło być z powodzeniem użyte na północnoamerykańskim teatrze wojny.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Walter R. Borneman: The French and Indian War: Deciding the Fate of North America. New York: Harper-Collins Publishers, 2006. ISBN 978-0-06-076185-1.