Bitwa pod Bużynem – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Bużynem
Wojna rosyjsko-turecka 1674-1681
Ilustracja
Mehmed IV
Czas

7 września 1677

Miejsce

Bużyn

Terytorium

Ukraina

Wynik

zwycięstwo wojsk moskiewsko-kozackich

Strony konfliktu
wojska moskiewskie
Kozacy
Imperium osmańskie
Tatarzy
Dowódcy
Iwan Samojłowicz Ibrahim Szejtan
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
brak współrzędnych

Bitwa pod Bużynem – starcie zbrojne, które miało miejsce 7 września 1677 podczas wojny rosyjsko-tureckiej (1674–1681).

Idąca na odsiecz obleganemu od trzech tygodni Czehryniowi armia rosyjsko-kozacka (52–57 tys. żołnierzy) dowodzona przez hetmana kozackiego Ukrainy lewobrzeżnej Iwana Samojłowicza oraz przez Grigorija Romodanowskiego pobiła armię turecko-tatarską dowodzoną przez Ibrahima Szejtana. Turcy musieli się wycofać, a załoga Czehrynia została uratowana.