French
DeutschBitwa pod Guilin-Liuzhou – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Wojna chińsko-japońska (1937–1945) | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | okolice Guilin | ||
| Terytorium | |||
| Przyczyna | posuwająca się naprzód ofensywa japońska | ||
| Wynik | zwycięstwo Japonii | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Chin  | |||
| 25,27°N 110,30°E/25,266700 110,300000 | |||
Bitwa pod Guilin-Liuzhou – stoczona w dniach 16 sierpnia – 24 listopada 1944 roku bitwa między Cesarską Armią Japonii a Narodową Armią Rewolucyjną Republiki Chińskiej.
Przed bitwą[edytuj | edytuj kod]
W sierpniu 1944 roku Japonia miała już nikłe szanse na wygranie wojny. Mimo to Armia Cesarska w trakcie Operacji Ichi-gō zajęła dużą część południowych Chin, wygrywając m.in. bitwę pod Hengyang.
Dowództwo wojsk Republiki Chińskiej było zaniepokojone. Informacje wywiadowcze dostarczone przez USAAF wskazywały na nadchodzące duże natarcie wroga. Chińczycy postanowili zapobiec kolejnej porażce i zorganizowali kontratak.
Japończycy wydzielili 11. i 23. armię do rejonu Guilin, spodziewając się chińskiego ataku.
Bitwa[edytuj | edytuj kod]
Siły lądowe Czang Kaj-szeka były o wiele liczniejsze od wojsk przeciwnika, poza tym miały wsparcie lotnictwa amerykańskiego i chińskiego. Udział japońskich sił powietrznych w bitwie był zaś symboliczny. Mimo to Chińczycy zostali wciągnięci w wojnę podjazdową. Japończycy wydzielali od głównej grupy wrogie oddziały, otaczali je i po kolei likwidowali. To oni ruszyli do ofensywy.
Japończycy posuwali się naprzód i palili okoliczne wioski oraz zabijali cywilów. Zginęło ich ok. 400 tys.
Armia Cesarska zmusiła wroga do odwrotu. Republika Chińska poniosła ogromne straty. Straciła 80% sił i 3 z 5 wysokich rangą oficerów.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Flisowski: Burza nad Pacyfikiem Tom 2. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989. ISBN 83-210-0412-1.