Bogdan Bieluczyk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bogdan Bieluczyk
Data i miejsce urodzenia

20 września 1933
Białystok

Data śmierci

24 listopada 2008

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

mistrz międzynarodowy (1998)

Bogdan Bieluczyk (ur. 20 września 1933 w Białymstoku, zm. 24 listopada 2008) – polski szachista, mistrz międzynarodowy od roku 1998.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był najbardziej utytułowanym polskim niepełnosprawnym szachistą[1]. Posiadał m.in. tytuł mistrza świata (Hrabyně 2000) oraz Europy (Wisła 2001). W latach 1998 i 1999 dwukrotnie zdobył złote medale na olimpiadach IPCA. Był również srebrnym medalistą mistrzostw świata (Hrabyně 2002) i Europy (Wisła 2005)[2]. Oprócz tego w latach 2002–2006 trzykrotnie wystąpił w drużynie IPCA na szachowych olimpiadach, zdobywając 5 pkt w 15 partiach[3].

Osiągał również sukcesy w grze korespondencyjnej, za które otrzymał tytuł senior master. Na liście rankingowej ICCF (Międzynarodowa Federacja Szachowej Gry Korespondencyjnej) w październiku 2006 roku posiadał 2507 punktów.

Reprezentował białostockie kluby; Ognisko, Jagiellonię oraz Start. Brat Tadeusza Bieluczyka, który był również szachistą, a także prezydentem IPCA. Zmarł 24 listopada 2008 roku. Został pochowany na Cmentarzu Miejskim w Białymstoku przy ul. Wysockiego 63.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]