Bohdan Świderski – Wikipedia, wolna encyklopedia
podporucznik | |
Data i miejsce urodzenia | 26 lipca 1917 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1 sierpnia 1944 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Bohdan Świderski ps. Zaskroniec (ur. 26 lipca 1917 w Kijowie[1], zm. 1 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik broni pancernych Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego.
Syn Edwarda i Maria z domu Karsz[1]. Przed wojną studiował na Politechnice Warszawskiej. Należał do 23 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Pomarańczarnia”. Był oficerem baterii artylerii pułkowej por. „Kuby” 7 pułku piechoty AK „Garłuch”[1]. Poległ 1. dnia powstania warszawskiego w walkach na Okęciu w wieku 27 lat. Pochowany wraz ze swoją matką Marią Świderską na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera A28-1-7)[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Powstańcze Biogramy - Bohdan Świderski [online], www.1944.pl [dostęp 2019-11-10] (ang.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze