Bolesław Kubik (burmistrz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bolesław Kubik (ur. 12 lipca 1918 w Starachowicach, zm. 22 lipca 1945 we wsi Tylinów [obecnie Bolesławiec]) – działacz Polskiej Partii Socjalistycznej, pierwszy powojenny burmistrz Bolesławca Śląskiego. Śmierć Kubika była skutkiem ran odniesionych 21 lipca, w wyniku wybuchu umieszczonej pod stertą dachówek miny, podczas prac polowych w folwarku, we wsi Tillendorf (dziś ulica Ceramiczna w Bolesławcu). Na miejscu zginęli wtedy: Anna Pawełkiewicz, Władysław Burakowski, Władysław Orlik oraz mężczyzna narodowości niemieckiej, następnego dnia zmarli - Józef Jasztal i Bolesław Kubik[1][2].

Wokół wypadku już w 1945 r. narodziła się legenda przypisująca tragedię niemieckiemu podziemiu, często śmierć Kubika była wspominana przy zamachu na żołnierzy Armii Czerwonej, temu jednak przeczą zachowane z tamtego czasu relacje.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Metryka śmierci Bolesława Kubika, burmistrza Bolesławca z dnia 24 VII 1945 roku. polska.pl. [dostęp 2010-10-23]. (pol.).
  2. ↑ Historyczny Portal Bolesławca http://bunzlau.pl/malemuzeum/dokumenty/smierc-boleslawa-kubika.html
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bolesław_Kubik_(burmistrz)&oldid=53556146”