French
DeutschBonawentura z Barcelony – Wikipedia, wolna encyklopedia
| wyznawca brat zakonny | |
 Bł. Bonawentura, rzeźba w Riudoms | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja | 10 czerwca 1906 |
| Wspomnienie | 11 września, 24 listopada (Riudoms) |
| Atrybuty | habit franciszkański |
| Szczególne miejsca kultu | |
Bonawentura z Barcelony OFM, właśc. Miquel Baptista Gran Peris (ur. 24 listopada 1620 w Riudoms, zm. 11 września 1684 w Rzymie) − kataloński franciszkanin, brat zakonny, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Michała i Katarzyny Perris w Riudoms w Hiszpanii. Początkowo trudnił się pasterstwem. Wcześnie wstąpił w związek małżeński, ale szybko owdowiał. Do franciszkanów wstąpił 14 lipca 1640, w Escornalbou. W latach 1642–1651 przebywał w klasztorze pw. św. Antoniego Padewskiego w Mora. Po krótkim pobycie w Figueras, przez pięć lat pełnił obowiązki kucharza i infirmiarza w Tarrassa. W 1658 wyruszył do Rzymu, będąc przekonanym, iż musi dla odnowienia życia franciszkańskiego w prowincji rzymskiej przyczynić się do zakładania eremów. Pierwszy z eremów udało mu się założyć w Ponticelli Sabino koło Rieti w 1662. Następnie przyczynił się do powstania podobnych pustelni franciszkańskich w: Vicovaro, Montorio Romano, Pofi, Vallecorsa i na Palatynie w Rzymie. Jego reforma znalazła poparcie papieża Aleksandra VII oraz kardynałów: Francesco Barberiniego i Cesare Facchinettiego. W jego pustelniach rekolekcyjnych starano się zachowywać regułę franciszkańską „dosłownie” (łac. sine glossa)[1].
Bł. Bonawentura szukał wsparcia dla swojego dzieła pomocy ubogim u kardynałów i biskupów rezydujących w wiecznym mieście. Nazywano go Apostołem Rzymu. Zmarł w klasztorze na Palatynie 11 września 1684. Beatyfikował go Pius X w 1906[2][3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Augustyn Gemelli OFM: Franciszkanizm. Warszawa: Prowincjałat OO. Franciszkanów, 1988, s. 167-168. ISBN 83-85037-41-1.
- ↑ Andrea Del Vescovo: Beato Bonaventura Gran. www.enrosadira.it. [dostęp 2013-10-16]. (wł.).
- ↑ Gianpiero Pettiti: Beato Bonaventura da Barcellona. www.santiebeati.it, 2007-05-27. [dostęp 2013-10-16]. (wł.).
