French
DeutschBrad Renfro – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Brad Renfro (2000) | |
| Imię i nazwisko | Bradley Barron Renfro |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 25 lipca 1982 |
| Data i miejsce śmierci | 15 stycznia 2008 |
| Zawód | aktor |
| Lata aktywności | 1993–2008 |
Brad Barron Renfro (ur. 25 lipca 1982 w Knoxville, zm. 15 stycznia 2008 w Los Angeles[1]) – amerykański aktor.
Debiutował w 1994 w tytułowej roli filmu Klient. W czasie swojej kariery zagrał w 25 filmach, kilku filmach krótkometrażowych i w jednym serialu. Większość jego późniejszej kariery była związana z uzależnieniami i innymi problemami osobistymi. Zmarł w wieku 25 lat z powodu przypadkowego przedawkowania heroiny i morfiny[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Knoxville[3] w stanie Tennessee jako syn Angeli i Marka Renfro[4], pracownika fabryki. Po rozwodzie rodziców, od piątego roku życia wychowywała go babcia ze strony ojca Joanne Barron Renfro. Miał przyrodnią siostrę Haley Rose Olsen[5].
Uczęszczał do Lincoln Park Elementary School[5] w Knoxville. Wziął udział w szkolnym przedstawieniu sponsorowanym przez DARE, programie, w którym młodzi ludzie dowiadują się o zagrożeniach, jakie niesie za sobą zażywanie narkotyków[6].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W 1994 jego babka zaprowadziła go na przesłuchanie do roli kluczowego świadka w sprawie zabójstwa prawnika w dreszczowcu sensacyjnym Joela Schumachera Klient, gdzie został wybrany przez Mali Finn, dyrektora castingu, spośród tysięcy kandydatów, w tym odrzucono Macaulaya Culkina. Renfro zagrał u boku Susan Sarandon i Tommy’ego Lee Jonesa. Film okazał się jedną z najlepszych adaptacji sądowych powieści Johna Grishama i został uznany za jeden z najlepszych filmów 1994, zaś dla samego Renfro był wstępem do świata wielkiego kina i przyniosła mu nagrodę Young Artist Award.
W 1995 wygrał nagrodę magazynu „The Hollywood Reporter” – „Młoda gwiazda”[5] i został nominowany do nagrody jako jeden z „30 poniżej 30” magazynu „People” – dzięki roli Hucka Finna w filmie Tom i Huck, w którym zagrał wraz z Jonathanem Taylorem Thomasem[7].
W 1996 dostał rolę w filmie Uśpieni na podstawie powieści Lorenza Carcaterry. Film wyreżyserował Barry Levinson, ponadto zagrali w nim: Robert De Niro, Kevin Bacon, Dustin Hoffman i Brad Pitt[8].
W 1998 zagrał u boku Iana McKellena w Uczniu szatana w reżyserii Bryana Singera. W kolejnych latach był w obsadzie filmów takich jak Zabić drania (Bully, 2001), Ghost World (2001), Confessions of an American Girl (2002) w roli nastoletniego geja i Obłęd (2005). Był na okładce „Seventeen” (w lipcu 1997) i „US Weekly” (w grudniu 1999)[9].
Pojawił się także w odcinku serialu Prawo i porządek (Law & Order: Criminal Intent) i zakończył zdjęcia do jeszcze nie udostępnionego filmu The Informers zagrał u boku Winony Ryder i Billy’ego Boba Thorntona.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był sprawnym gitarzystą, a jego idolem był Jimmy Page[5], gitarzysta Led Zeppelin.
Romansował z Gaby Hoffmann (1997–1998)[10] i Daryl Hannah (2006)[10].
Miał jedno dziecko, syna o imieniu Yamato Renfro (ur. 2003), który zamieszkał z matką w Japonii[11].
Postępowania karne[edytuj | edytuj kod]
W czerwcu 1998 jako 15–letek wraz jego 19–letnim kuzynem został zatrzymany przez policję, która znalazła u niego dwie działki kokainy w pudełku po papierosach i woreczek marihuany w skarpecie[12]. Zawarł ugodę, w której zgodził się na losowe testy narkotykowe. W 2000 próbował ukraść luksusowy jacht; został oskarżony i skazany na dwa lata w zawieszeniu, musiał też pokryć koszty śledztwa i naprawy jachtu. Renfro kilka miesięcy po ogłoszeniu wyroku znów złamał prawo. Spędził trzy miesiące w specjalnym ośrodku, uczestnicząc w programie leczenia uzależnień.
W grudniu 2005 został aresztowany przez funkcjonariuszy policji podczas przemytu narkotyków, został posądzony o próbę posiadania heroiny. Jego zdjęcie skutego kajdankami trafiło na pierwszą stronę „Los Angeles Times”. Renfro przyznał się do uzależnienia od heroiny, został skazany na karę trzech lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W 2006 został skazany na 10 dni więzienia za jazdę pod wpływem alkoholu i posiadanie heroiny. W czerwcu 2007 sąd stwierdził, że aktor naruszył warunki zawieszenia kary, nie zgłaszając się na kurację odwykową, której miał się poddać po aresztowaniu za posiadanie heroiny. Renfro otrzymał jeszcze 2 szanse zgłoszenia się na terapię, która miała trwać od 18 miesięcy do 3 lat. Gdyby nie wykorzystał szansy, zostałby skazany na karę pozbawienia wolności lub przymusowe leczenie w klinice odwykowej[13].
Śmierć[edytuj | edytuj kod]
Renfro został znaleziony martwy 15 stycznia 2008 w wieku 25 lat w swoim mieszkaniu w Los Angeles[14]. 8 lutego 2008 roku władze stwierdziły, że śmierć Renfro była przypadkowa i została spowodowana iniekcją zbyt dużej dawki heroiny/morfiny[15]. Został pochowany 22 stycznia 2008 na cmentarzu Red House Cemetery na północ od Knoxville[16].
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
|---|---|---|---|
| 1994 | Klient | Mark Sway | Joel Schumacher |
| 1995 | Wyprawa po życie (The Cure) | Erik | Peter Horton |
| Tom i Huck | Huck Finn | Peter Hewitt | |
| 1996 | Uśpieni (Sleepers) | młody Michael Sullivan | Barry Levinson |
| 1997 | Jak kłamać w Ameryce (Telling Lies in America) | Karchy Jonas | Guy Ferland |
| 1998 | Uczeń szatana (Apt Pupil) | Todd Bowden | Bryan Singer |
| „Gimme Shelter” (The Rolling Stones) | młody człowiek | ||
| 1999 | 2 Little, 2 Late | Jimmy Walsh | Tony Smith |
| 2000 | Bezwiedne figle (Skipped Parts) | Dothan Talbot | Tamra Davis |
| Byle do przerwy (Recess) | głos | Howy Parkins | |
| Herschel Hopper: New York Rabbit | Tanner | Larry Schwarz | |
| Meter Man | Sal | Roger Bourdeau | |
| 2001 | Teoria klasy próżniaczej (The Theory of the Leisure Class) | Billy | Gabriel Bologna |
| Wesoły obóz (Happy Campers) | Wichita | Daniel Waters | |
| Zabić drania (Bully) | Marty Puccio | Larry Clark | |
| Tart | William Sellers | Christina Wayne | |
| Ghost World | Josh | Terry Zwigoff | |
| 2002 | The Car Kid | Vernon | Tricia Brock |
| American Girl | Jay Grubb | Jordan Brady | |
| Gang braci (Deuces Wild) | Bobby | Scott Kalvert | |
| 2003 | Citizen Tony (TV) | Thoren (głos) | Igor Kovalyov |
| Zlecenie (The Job) | Troy Riverside | Kenny Golde | |
| 2004 | Przerwana podróż (Hollywood Flies) | Jamie | Fabio Segatori |
| Mummy an' the Armadillo | Wyatte | J. S. Cardone | |
| 2005 | Obłęd' (The Jacket) | Nieznajomy | John Maybury |
| Coat Pockets | Kenny | Matt Oates | |
| 2006 | Za cenę życia (10th and Wolf) | Vincent | Robert Moresco |
| Prawo i porządek (Law & Order: Criminal Intent) | Duane Wilson (odc. Watch) | Alex Chapple | |
| 2008 | Informers (The Informers) | Jack | Gregor Jordan |
Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Nagroda | Kategoria | Film | Rezultat |
|---|---|---|---|---|
| 1995 | Young Artist Award | Najlepsza rola w wykonaniu młodego aktora[17] | Klient | Wygrana |
| YoungStar Awards | Najlepsza rola młodego aktora w dramacie[17] | Wyprawa po życie (The Cure) | Wygrana | |
| 1996 | Young Artist Award | Najlepszą rola pierwszoplanowa dla młodego aktora[17] (wspólnie z Josephem Mazzello) | Wygrana | |
| YoungStar Awards | Najlepsza rola młodego aktora w komedii[17] | Tom i Huck | Nominacja | |
| 1997 | YoungStar Awards | Najlepsza rola młodego aktora w dramacie[17] | Uśpieni (Sleepers) | Nominacja |
| 1998 | Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Tokio | Najlepszy aktor[17] | Uczeń szatana (Apt Pupil) | Wygrana |
| 1999 | Academy of Science Fiction, Fantasy and Horror Films | Nagroda Saturn w kategorii najlepszy młody aktor/aktorka[17] | Nominacja | |
| 2004 | Sedona International Film Festival | Nagroda reżysera dla najbardziej inspirującego młodego aktora[17] | – | Wygrana |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Brad Renfro (1982-2008). Find A Grave. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
- ↑ Matt Zoller Seitz (2008-01-16): Brad Renfro, Former Child Movie Actor, Dies at 25. „The New York Times”. [dostęp 2013-07-26]. (ang.).
- ↑ Brad Renfro Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
- ↑ Brad Renfro Biography (1982-). Film Reference. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
- ↑ a b c d Brad Renfro Trivia. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
- ↑ Ronald Bergan (2008-01-18): Brad Renfro. „The Guardian”. [dostęp 2013-07-26]. (ang.).
- ↑ Brad Renfro. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
- ↑ Sandra Brennan: Brad Renfro Biography. AllMovie. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
- ↑ Brad Renfro Magazines. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
- ↑ a b Brad Renfro Relationships. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
- ↑ Brad Renfro myślał o małżeństwie. Onet.pl. [dostęp 2022-07-26]. (pol.).
- ↑ Brad Renfro żył szybko, umarł młodo. Onet.pl. [dostęp 2022-07-26]. (pol.).
- ↑ Damon Wis: Brad Renfro: Actor with a 'bad boy' reputation. „The Independent”, (2008-01-17. [dostęp 2013-07-26]. (ang.).
- ↑ Betsy Pickle: Brad Renfro: The End. Knoxville News Sentinel, 2008-01-27. [dostęp 2022-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-26)]. (ang.).
- ↑ Marta Górna (2016-04-13): 20 aktorów i aktorek, którzy mogli zrobić wielką karierę. Ale się nie udało. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2016-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-02)]. (pol.).
- ↑ Betsy Pickle: Renfro’s death pains director who helped make him a star. Knoxville News Sentinel, 2008-01-27. [dostęp 2022-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-26)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Brad Renfro Awards. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Brad Renfro w bazie IMDb (ang.)
- Brad Renfro w bazie Filmweb
- Brad Renfro w bazie Notable Names Database (ang.)