Bronisław Fichtel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bronisław Fichtel
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Bronisław Piotr Fichtel

Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1896
Chodorów

Data i miejsce śmierci

wrzesień 1939?
Lwów?, ZSRR

Wzrost

168 cm

Pozycja

środkowy pomocnik, obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1914–1931 Pogoń Lwów 126 (0)
1919 Polonia Warszawa
1921–1922 Czarni Lwów
1931–1934 Oldboye Lwów
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1925–1926  Polska 2 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Bronisław Piotr Fichtel (ur. 11 listopada 1896 w Chodorowie, zm. prawdopodobnie we wrześniu 1939 we Lwowie) – polski piłkarz, obrońca.

Najdłuższy okres spędził i największe sukcesy odnosił w Pogoni Lwów[1], choć był także zawodnikiem Czarnych z tego miasta oraz warszawskiej Polonii. Z Pogonią w 1923, 1925 i 1926 zostawał mistrzem Polski[2]. W reprezentacji Polski debiutował 19 lipca 1925 w meczu z Węgrami, drugi i ostatni raz zagrał rok później[3].

Pogoń Lwów, mistrz Polski z 1926 r., Fichtel siedzi drugi od prawej

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017