Carl Becker – Wikipedia, wolna encyklopedia

Carl Becker
	generał porucznik
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1895 ; Varel
Data śmierci	24 marca 1966
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Reichswehra; Wehrmacht
Jednostki	2 Dywizja Polowa Luftwaffe; 253 Dywizja Piechoty
Stanowiska	dowódca dywizji
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; II wojna światowa operacja praska;
	Odznaczenia

Carl Becker (ur. 16 stycznia 1895, zm. 24 marca 1966) – niemiecki generalleutnant. Odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu.

Carl Becker trafił do niewoli radzieckiej podczas operacji praskiej w 1945 roku. W ZSRR skazany za zbrodnie wojenne, więzienie opuścił w 1955.

Becker był jednym z młodych oficerów z okresu I wojny światowej, którzy oddani ideologii nazistowskiej, byli ważną częścią Wehrmachtu w drugiej połowie II wojny światowej^[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

↑ Reinhard Stumpf: Die Wehrmachts-Elite. Rang- und Herkunftsstruktur der deutschen Generale und Admirale 1933-1945. Boppard, 1982, s. 286. ISBN 978-3-7646-1815-5.

Walther-Peer Fellgiebel: Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 – Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile. Friedberg: Podzun-Pallas. ISBN 978-3-7909-0284-6.
Klaus D Patzwall, Veit Scherzer: Das Deutsche Kreuz 1941 – 1945 Geschichte und Inhaber Band II. Norderstedt: Verlag Klaus D. Patzwall, 2001. ISBN 978-3-931533-45-8.
Franz Thomas: Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 1: A–K. Osnabrück: Biblio-Verlag. ISBN 978-3-7648-2299-6.

generał porucznik
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1895 Varel
Data śmierci	24 marca 1966
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Reichswehra Wehrmacht
Jednostki	2 Dywizja Polowa Luftwaffe 253 Dywizja Piechoty
Stanowiska	dowódca dywizji
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa operacja praska
Odznaczenia