Carole Bouquet – Wikipedia, wolna encyklopedia

Carole Bouquet
Ilustracja
Carole Bouquet (2013)
Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1957
Neuilly-sur-Seine

Zawód

aktorka, reżyserka, scenarzystka, modelka

Współmałżonek

Jacques Leibowitch (1992-1996; rozwód)

Lata aktywności

od 1977

Odznaczenia
Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
podpis
Bouquet z Gérardem Depardieu podczas 54. MFF w Cannes (2001).

Carole Bouquet (ur. 18 sierpnia 1957 w Neuilly-sur-Seine[1]) – francuska aktorka, reżyserka, scenarzystka i modelka. Wystąpiła jako Melina Havelock w filmie z cyklu o Jamesie Bondzie Tylko dla twoich oczu (1981)[2]. Laureatka Cezara dla najlepszej aktorki za kreację Florence w komediodramacie Bertranda Bliera Zbyt piękna dla ciebie (1989).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Neuilly-sur-Seine. Po separacji jej rodziców, została wychowana przez siostrę ojca[3]. W wieku piętnastu lat dostała się na wydział filozofii na Sorbonie, jednak porzuciła uczelnię na rzecz aktorstwa. Luis Buñuel zauważył ją, gdy była w Paryżu[3]. Debiutowała na ekranie rolą tajemniczej pokojówki Conchity, symbolizującej śmierć, w dramacie Luisa Buñuela Mroczny przedmiot pożądania (Cet obscur objet du désir, 1977).

Ukończyła National Conservatory of Dramatic Art w Paryżu. Początkowo miała znaleźć się w obsadzie jedenastego filmu o przygodach Jamesa Bonda Moonraker (1979), jednak ostatecznie zagrała postać Greczynki - biologa morskiego Meliny Havelock, córki zabitego archeologa, która szuka zabójców swoich rodziców w dwunastym obrazie o przygodach agenta 007 Tylko dla twoich oczu (For Your Eyes Only, 1981) u boku Rogera Moore’a.

Jej rola Babée Senanques w dramacie Prawy brzeg, lewy brzeg Sekwany (Rive droite, rive gauche, 1984) z Nathalie Baye i Gérardem Depardieu była nominowana do nagrody Cezara. Wystąpiła jako księżniczka Soroya w jednej z trzech nowel Francisa Forda Coppoli komedii Nowojorskie opowieści (New York Stories, 1989).

Podwójna kreacja Florence Barthélémy i Colette w melodramacie Zbyt piękna dla ciebie (Trop belle pour toi, 1989) u boku Gérarda Depardieu i François Cluzeta przyniosła jej nagrodę Cezara.

W latach 90. jako modelka reklamowała perfumy Chanel No. 5. Była na okładkach magazynów takich jak „Elle[4], „Femina”, „Paris Match”, „L’Officiel” i „Vogue[5].

Za rolę Hélène w dramacie Czerwone latarnie (Feux rouges, 2004) odebrała nagrodę na MFF w Sztokholmie. Zasiadała w jury konkursu głównego na 67. MFF w Cannes (2014).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 1982 jej partnerem życiowym był producent filmowy Jean-Pierre Rassam, z którym ma syna Dimitriego (ur. 16 listopada 1981)[6]. Rassam zmarł 28 stycznia 1985 w wieku 43 lat w wyniku przedawkowania środków nasennych[7]. Bouquet wyznawała, że Rassam był „miłością jej życia”[6][7]. Ze związku z fotografem Francisem Giacobetti ma syna Louisa (ur. 1987). 22 czerwca 1991 wyszła za mąż za immunologa Jacquesa Leibowitcha. Rozwiedli się w 1996. W latach 1997–2005 była związana z francuskim aktorem Gérardem Depardieu, z którym wielokrotnie pojawiała się w filmach.

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]

  • 1977: Mroczny przedmiot pożądania (Cet obscur objet du désir) jako Conchita
  • 1979: Zimny bufet (Buffet froid) jako młoda kobieta
  • 1980: Blank Generation jako Nada
  • 1981: Tylko dla twoich oczu (For Your Eyes Only) jako Melina Havelock
  • 1982: Bingo Bongo jako Laura
  • 1989: Nowojorskie opowieści (New York Stories) jako księżniczka Soroya
  • 1989: Zbyt piękna dla ciebie (Trop belle pour toi/Too Beautiful for You) jako Florence Barthelemy
  • 1989: Bunker Palace Hôtel jako Clara
  • 1993: Tango jako Gość – Kobieta
  • 1994: Trójkąt namiętności (A Business Affair) jako Kate Swallow
  • 1994: Śmiertelne zmęczenie (Grosse fatigue) w roli samej siebie
  • 1997: Lucie Aubrac jako Lucie Aubrac
  • 1998: W całej niewinności (En plein coeur) jako Viviane Farnese
  • 1999: Most pomiędzy dwoma brzegami (Un pont entre deux rives) jako Mina
  • 2002: Wasabi – Hubert zawodowiec (Wasabi) jako Sofia
  • 2002: Letni zawrót głowy (Embrassez qui vous voudrez) jako Lulu
  • 2002: Blanche jako Anne d'Autriche
  • 2003: Nie ma róży bez kolców (Bienvenue chez les Rozes) jako Béatrice Roze
  • 2004: Czerwone latarnie (Feux rouges) jako Hélène
  • 2005: Remont kapitalny (Travaux, on sait quand ça commence...) jako Chantal Letellier
  • 2005: Piekło (L'Enfer) jako Marie, matka

Seriale TV[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Personalidade: Carole Bouquet (França). InterFilmes.com. [dostęp 2019-08-11]. (port.).
  2. Carole Bouquet - What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-11)]. (ang.).
  3. a b Carole Bouquet Biography (1957-). FrenchFilms. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-11)]. (ang.).
  4. Carole Bouquet. Listal. [dostęp 2019-08-11]. (ang.).
  5. Carole Bouquet Magazines. FamousFix. [dostęp 2019-08-11]. (ang.).
  6. a b Robert Chalmers (2008-03-23): Bond girl Carole Bouquet on drugs, demons and her doomed affair. „The Independent”. [dostęp 2012-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-20)]. (ang.).
  7. a b Carole Bouquet. Wirtualna Polska. [dostęp 2019-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-11)]. (pol.).
  8. Sezon 6 odcinek 20, „An American Girl in Paris, Part Deux”, reżyseria: Tim Van Patten, scenariusz: Michael Patrick King, [premiera:] 22 lutego 2004

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]