Cecil H. Underwood – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cecil Harland Underwood
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1922
Josephs Mills

Data śmierci

24 listopada 2008

25. Gubernator stanu Wirginia Zachodnia
Okres

od 14 stycznia 1957
do 16 stycznia 1961

Przynależność polityczna

Partia Republikańska

Poprzednik

William C. Marland

Następca

William Wallace Barron

32. Gubernator stanu Wirginia Zachodnia
Okres

od 1997
do 2001

Poprzednik

Gaston Caperton

Następca

Bob Wise

Cecil Harland Underwood (ur. 5 listopada 1922, zm. 24 listopada 2008) – amerykański polityk, działacz Partii Republikańskiej, znany głównie przez wzgląd na swoją długą karierę polityczną. Dwukrotnie piastował urząd gubernatora stanu Wirginia Zachodnia: w latach 1957-1961 oraz 1997-2001. Był zarówno najmłodszym, jak i najstarszym gubernatorem.

Urodzony w Joseph's Mills w Wirginii Zachodniej Underwood studiował w Salem College (obecnie Salem International University) oraz West Virginia University. Sam nauczał potem w szkole średniej i na uniwersytecie (1943-1950). Ponadto był rektorem Salem College w latach 1950-1956.

Karierę polityczną rozpoczynał jako członek stanowej Izby Reprezentantów (West Virginia House of Delegates), gdzie zasiadał od 1944 do 1956 roku.

W 1956 został kandydatem Partii Republikańskiej na urząd gubernatora. Choć Wirginia Zachodnia od wielu lat zdominowana jest przez Partię Demokratyczną, Underwood wyszedł z próby wyborczej zwycięsko, zostając pierwszym republikaninem na tym stanowisku od 1928 roku.

Jako szef stanowej władzy popierał stanowczo rozszerzenie praw obywatelskich dla ludności kolorowej oraz desegregację w szkołach publicznych. Inaczej niż w wielu innych stanach Południa, władze lokalne i federalne współpracowały w tej kwestii. Ocenia się, iż pod rządami administracji Underwooda desegregacja przebiegła sprawnie i bez przemocy, mimo opozycji niektórych znaczących polityków, jak np. Senator Robert Byrd.

Ponadto zasłynął jako rzecznik rozszerzenia systemu emerytalnego oraz reformy i rozbudowy służby cywilnej. Jego pierwszym działaniem w tym celu było udanie się do telewizji i za jej pośrednictwem poinformowanie wszystkich urzędników stanowych o ich zwolnieniu w celu reorganizacji. Za jego rządów wykonano też ostatni wyrok śmierci w historii stanu.

Nie mogąc kandydować na ponowną kadencję, zgodnie z ówczesną stanową konstytucją, Underwood ubiegał się o miejsce w Senacie w 1960, ale został pokonany przez demokratę Jenningsa Randolpha. Nie stracił jednak kontaktu z polityką, gdyż trzykrotnie, przed udanym powrotem na najwyższe stanowisko, ubiegał się o jego odzyskanie. Nie uzyskał nominacji w 1968. Zdobył ją natomiast w 1968, ale został pokonany. Tak samo stało się w 1976, kiedy przegrał z demokratą i późniejszym senatorem Jayem Rockefellerem. W tym czasie zajmował się m.in. biznesem, zakładając własne duże przedsiębiorstwo rolne. Był też rektorem Bethany College oraz wykładał politologię na Marshall University.

Jego powrót nastąpił w 1996, kiedy ponownie uzyskał nominację i został wybrany gubernatorem, w dużej mierze dzięki poparciu sporej liczby demokratów (tzw. "demokraci na rzecz Underwooda").

W czasie drugiej kadencji borykał się z poważnymi problemami ekonomicznymi w tym drugim po Missisipi najuboższym stanie Ameryki. Ponadto, jako polityk umiarkowany, rychło stracił poparcie większości konserwatywnych republikanów.

Tym razem mógł ubiegać się o reelekcję, ale przegrał w 2000 (jako jedyny urzędujący gubernator republikański w kraju) z demokratą Bobem Wise'em.

Underwood, w czasie swej pierwszej kadencji, był pierwszym gościem teleturnieju To Tell the Truth. Jego żona, Hovah Hall, z którą miał trójkę dzieci, zmarła. Był metodystą.